|
1- جلب محبّت همسر
زندگى مشترك خانوادگى نياز شديد به علاقه، محبّت، مهربانى و عشق زن و شوهر به يكديگر دارد و هر كدام از آنان بايد بگونهاى رفتار كنند كه مجذوب همديگر باشند و كانون خانواده را گرم نگه دارند.
گر چه دوستى و محبت از ابتداى تشكيل خانواده وجود دارد، اما براى تداوم و افزايش آن، بايد تلاشى دو جانبه صورت گيرد، تا علاقه و محبت زن و شوهر به يكديگر افزايش يابد. امير مؤمنان عليه السلام فرمود: «بِالتَّوَدُّدِ تَتَأَكَّدُ الَمحَبَّةُ» «1»با ابراز دوستى، محبّت محكمتر مىشود.
راههاى جلب محبّت
براى ايجاد محبّت و توجه بيشتر زن و شوهر به يكديگر، راههايى وجود دارد كه با توجه به شرايط گوناگون روحى و اخلاقى افراد، مختلف است و ما به برخى از آنها اشاره مىكنيم:
الف- برخورد نيكو
در فراز و نشيب زندگى و در محيط كار و خانواده، با روى گشاده و خوش اخلاقى و برخورد نيكو، مىتوان محيطى سالم و آكنده از محبّت و صميميت به وجود آورد. امير مؤمنان على عليه السلام فرمود: «بِحُسْنِ الْعِشْرَةِ تَدُومُ الْوُصْلَةُ» «2»برخورد شايسته و نيكو، مايه تداوم پيوند است.برخورد زن و شوهر در هنگام ورود يا خروج از خانه، تأثير زيادى در روند اخلاقىآنها مىگذارد. اين برخورد اگر منفى و ناشايست باشد، موجب آزردگى همسر و اگر نيكو و شايسته باشد، موجب دلخوشى و جذب او مىشود.براى جلب محبت همسر بايد هر كار معقول و پسنديدهاى را انجام داد. براى مثال از ابتداى ورود به خانه، زن و شوهر با سلام و روى خوش با يكديگر برخورد كنند.در بعضى از روايات، رفتار نيكوى زن در هنگام ورود شوهر به خانه- كه مايه جذب همسر است- از حقوق مرد شمرده شده است. پيامبر اكرم صلى الله عليه و آله فرمود: «حَقُّ الرَّجُلِ عَلَى الْمَرْأَةِ ... انْ تَسْتَقْبِلَهُ عِنْدَ بابِ بَيْتِها فَتُرَحِّبَ» «1»حق مرد بر زن اين است كه ... هنگام ورودِ شوهر، تا درِ خانه استقبالش كند و به وى خوش آمد گويد.چنين برخوردى، محبّت به زن را در قلب شوهر افزايش داده، خستگى كار روزانه را برطرف مىكند و زندگى دلپذير و جذّاب خواهد شد.
ب- تشكر و قدردانى
سپاسگزارى از كارهاى شايسته افراد، يكى از راههاى جلب محبت است و مايه تشويق و ترغيب آنان به ادامه كار است و بىتوجّهى و عدم قدردانى از اعمال پسنديده، روحيه نااميدى و دلسردى به وجود مىآورد و نشانه پستى و خوارى است. حضرت على عليه السلام فرمود: «اللُّؤْمُ انْ لا تَشْكُرَ النِّعْمَةَ» «2»پستى آن است كه از نعمت قدردانى و سپاسگذارى نكنى.در زندگى خانوادگى، هر كدام از زن و شوهر، در جهت ايفاى وظايف خود، متحمّل رنج و زحمت مىشوند و تمام تلاش خود را وقف زندگى مىكنند. از اين رو، سزاوار است كه هر دو نسبت به كار يكديگر سپاسگذار باشند. در اين صورت با دلگرمى بيشتر به تلاش خود ادامه داده، لطف و احسان خود را با حرارت زيادترى تقديم اعضاىخانواده مىكنند؛ بر عكس اگر زحمات هر كدام ناديده گرفته شود، بتدريج شور و نشاط زندگى به دلسردى و پژمردگى تبديل خواهد شد. امام صادق عليه السلام فرمود: «مَكْتُوبٌ فِى التَّوْراةِ: اشْكُرْ مَنْ انْعَمَ عَلَيْكَ وَ انْعِمْ عَلى مَنْ شَكَرَكَ فَانَّهُ لا زَوالَ لِلنَّعْماءِ اذا شَكَرْتَ وَ لا بَقاءَ لَها اذا كَفَرْتَ» «1»در تورات نوشته است: از كسى كه به تو احسان كرد سپاسگزارى كن و به كسى كه از تو سپاسگزارى كرد احسان كن، زيرا نعمتها با سپاسگزارى پايدارند و با ناسپاسى ناپايدار.
تشكر و قدردانى از زحمات، بخشى از ناراحتيهاى خانوادگى و خشم و غضب همسران را برطرف مىكند؛ چرا كه سپاسگذارى نقش مهمّى در جذب افراد داشته، مايه خشنودى و مهربانى است. امير مؤمنان عليه السلام فرمود: «شُكْرُكَ لِلرَّاضِى عَنْكَ يَزيدُهُ رِضاً وَ وَفاءً، شُكْرُكَ لِلسَّاخِطِ عَلَيْكَ يُوجِبُ لَكَ مِنْهُ صَلاحاً وَ تَعَطُّفاً» «2»تشكر تو از كسى كه نسبت به تو راضى باشد، خشنودى و وفادارى را زياد مىكند و سپاسگزارىات نسبت به كسى كه به تو خشمناك است، موجب صلاح و مهربانى است.
ج- هديه دادن
هديه دادن كه نشانگر محبّت و ارادت قلبى افراد نسبت به يكديگر است، در زندگى مشترك خانوادگى از اهميّت بيشترى برخوردار است و موجب افزايش محبّت همسر نسبت به شوهرش مىشود و كينهها و دشمنيها را از بين مىبرد. از اين رو، شايسته است كه شوهر به تناسب امكاناتِ خود، هداياى مناسبى تهيّه كرده و در مناسبتهاى گوناگون و نيز پس از بازگشت از مسافرت- كه بطور معمول همسر در انتظار آن نشسته است- به او تقديم كند. پيامبر گرام اسلام صلى الله عليه و آله فرمود: «الْهَدِيَّةُ تُورِثُ الْمَوَدَّةَ وَ تَجْدِرُ الْأُخُوَّةَ وَ تَذْهَبُ الضِّغينَةَ، تَهادُوا تُحابُّوا» «1»
هديه موجب مودّت و پايدارىِ برادرى مىشود و كينهها را از بين مىبرد، به يكديگر هديه دهيد تا همديگر را دوست بداريد.
د- آراستگى به ديگر فضايل اخلاقى
بعضى از صفات ارزشمند اخلاقى مانند: صبر، گذشت، ملايمت و نرمى، احسان، سخاوت، انصاف، تواضع و ... در جلب محبّت همسر بسيار مؤثّر است. امير مؤمنان عليه السلام فرمود: «ثَلاثَةٌ يُوجِبْنَ الَمحَبَّةَ حُسْنُ الْخُلْقِ وَ حُسْنُ الرِّفْقِ وَالتَّواضُعُ» «2»سه چيز موجب محبّت مىشود: نيك خلقى، نيك رفتارى و تواضع.فضايل اخلاقى در جلب محبّت همسر و تأمين سعادت خانوادگى تأثير بسزايى دارد.زن و شوهر به منظور تداوم سعادتمندانه زندگى مشترك و در امان ماندن از آفات فراوان آن، بايد نهايت سعى خود را در تحصيل فضايل اخلاقى به كار گيرند. امام صادق عليه السلام در اين باره فرمود: «إنَّ الْمَرْءَ يَحْتاجُ فى مَنْزِلِهِ وَ عِيالِهِ الى ثَلاثِ خِصالٍ يَتَكَلَّفُها وَ انْ لَمْ يَكُنْ فى طَبْعِهِ ذلِكَ: مُعاشَرَةٌ جَميلَةٌ وَ سِعَةٌ بِتَقْديرٍ وَ غَيْرَةٌ بِتَحْصينٍ» «3»هر مردى نيازمند است كه در خانه و خانوادهاش سه خصلت را برعهده گيرد گر چه عادتش نباشد: معاشرت شايسته، گشاده دستى حساب شده و غيرت و حفظ ناموس.
آثار جلب محبّت همسر
آثار ارزشمند جلب محبّت همسر بقدرى گسترده و فراگير است كه نمىتوان همه موارد آن را برشمرد، چرا كه اجراى اين روش به خط مشى اخلاقى خانواده كيفيتى نوينو به زندگى مشترك شيرينى خاصى مىبخشد و آن را از بىروحى و پژمردگى و يكنواختى خارج مىسازد. در اينجا تنها به بيان دو اثر ارزنده آن بسنده مىكنيم:
الف- نشاط روحى
انديشه جلب محبّت، سبب مىشود كه انسان همواره ملاحظه احوال همسر را نموده، از افراط و تفريط در رفتار و نيز از خودخواهيهاى جاهلانه بپرهيزد و در رفتار و گفتار خود، تعادل و دقّت داشته باشد. مرد وقتى علاقهمندىِ همسر به شوهرش و نيز سعى او را در كسب رضايت اعضاى خانواده احراز كرد، دلگرمى خاصى به زندگى خانوادگى پيدا مىكند و با اميد بيشتر و نشاط روحى افزونتر، تمام سرمايههاى معنوى و مادى خود را در راه تأمين سعادت خانوادهاش به كار مىگيرد. بعكس، كسى كه بىتوجّهى همسرش را نسبت به خود حس كند و از سوى او، تمايلى به جذب خويش مشاهده نكند، روز به روز بر ناراحتى و نارضايتىاش افزوده مىشود و در صورت تداوم، نشاط روحى خود را از دست داده، در زندگى مشترك، دچار دلسردى و افسردگى خواهد شد.
ب- تحكيم بنيان خانواده
بهترين راه تحكيم بنيان خانواده و جلوگيرى از فروپاشى آن، سعى در ايجاد صفا و صميميت و جلب محبت همسر است.وقتى رابطه زن و شوهر بر اساس جذب يكديگر و ايجاد علاقه و محبّت باشد، اخلاق خانوادگى، رشد و كمال پيدا مىكند، ميزان تأثير پذيرى مثبت از اندرزهاى همسر افزايش مىيابد. زمينه اختلاف و برخوردهاى نامناسب از بين مىرود، در نتيجه بنيان خانواده از گزند فروپاشى مصون مىماند.
|