2- بدگمانى‏
از ديگر آفات سعادت خانواده، بدگمانى زن و شوهر به يكديگر است كه آثار منفى بسيارى را به همراه دارد. شخص بدگمان داراى روحيه منفى‏بافى و بيمارگونه است. او از سلامت روحى و تعادل‏روانى برخوردار نبوده، به رفتار وگفتار ديگران با ديده ترديد مى‏نگرد.انسانى كه بر اثر روحيه بدبينى، به همسر خود اعتماد و اطمينان ندارد، از آرامش و صفاى زندگى خانوادگى محروم خواهد بود. چنين افرادى در روابط اجتماعى نيز موفق نخواهند شد؛ چرا كه در نتيجه بدگمانى به ديگران، دوستان خود را از دست داده، تنها خواهند ماند. امير مؤمنان عليه السلام فرمود: «شَرُّ النَّاسِ مَنْ لَمْ يَثِقْ بِأَحَدٍ لِسُوءِ ظَنِّهِ وَ لَمْ يَثِقْ بِهِ احَدٌ لِسُوءِ فِعْلِهِ» «2»بدترين مردم كسى است كه به علت بدگمانى به هيچ كس اعتماد ندارد و به جهت رفتار بدش، كسى به او اطمينان نمى‏كند.براى از بين بردن صفت ناپسند بدگمانى، بايد از عواملى كه مايه بروز يا ايجاد بدبينى است، پرهيز كرد. رفتار مشكوك، قرار گرفتن در موضع تهمت و نيز همنشينى با بدگويان‏و افراد شرور، از جمله اسباب بدبينى است «1» كه بايد در محيط زندگى بويژه در كانون گرم خانواده از آنها دورى جست.

آثار بدگمانى‏
همسر بدبين به علت روحيه منفى‏بافى‏اش، سلامت زندگى خانوادگى را در معرض خطر قرار مى‏دهد و آن را با عواقب زيانبارى رو به رو مى‏سازد كه در نهايت ممكن است به نابودى كانون گرم خانواده منجر شود. در اين بخش دو اثر منفى بدگمانى را ذكر مى‏كنيم:

الف- برانگيختن بديها
يكى از نتايج زيانبار بدگمانى، كاهش انگيزه نيكوكارى و ارتكاب اعمال ناپسند است.اگر مردى در مسائل خانوادگى نسبت به همسرش بدگمان باشد، اتهامات واهى و بى‏اساسى را به وى نسبت مى‏دهد كه سبب ناچيز جلوه دادن زشتى اعمال بد گرديده، انجام اعمال ناشايست را براى او آسان مى‏كند و در نتيجه، رفتار او را بتدريج به سمتى انحرافى و نامطلوب سوق داده، موجب ظهور اعمال ناپسند از او خواهد شد.امير مؤمنان على عليه السلام در اين مورد فرمود: «سُوءُ الظَّنِّ يُفْسِدُ الْأُمُورَ وَ يَبْعَثُ عَلَى الشُّرُورِ» «2»بدگمانى كارها را فاسد مى‏كند و بديها را برمى‏انگيزد.

ب- اختلافات خانوادگى‏
از ديگر آثار منفى بدگمانى به همسر، ايجاد زمينه وسيع درگيرى و اختلافات خانوادگى است. از نظر فرد بدبين، اغلب رفتارهاى همسر، مشكوك و نادرست است و همين خيال واهى، موجب اعتراضات بى‏اساس، پرخاشهاى بيجا، دخالتهاى ناروا، اتهامات پوچ و واكنشهاى ناپسند او در مقابل رفتار همسر مى‏شود. تحمّل چنين وضعى‏در دراز مدت براى انسان مشكل و طاقت فرساست. همسر چنين فردى هر اندازه كه صبور و خويشتندار باشد، پس از گذشت مدت زمانى، كاسه صبرش لبريز شده، به مقابله با او خواهد پرداخت.در نتيجه، بر اثر غلبه روحيه بدگمانى، همواره به خاطر مسائل جزئى و غير قابل اعتنا، درگيريهاى مستمر خانوادگى ايجاد مى‏شود، صلح و آرامش از اين خانه رخت برمى‏بندد و دوستى و محبت زن و شوهر، به جدايى روحى از يكديگر تبديل‏خواهدشد.حضرت على عليه السلام فرمود: «مَنْ غَلَبَ عَلَيْهِ سُوءُ الظَّنِّ لَمْ يَتْرُكْ بَيْنَهُ وَ بَيْنَ خَليلٍ صُلْحاً» «1»بدگمانى بر هر كس چيره شود، بين او و هيچ دوستى صلح و آرامش باقى نخواهد گذاشت.