|
اهميت ازدواج در قرآن
در ديدگاه قرآن، زندگى زناشويى و خلقت انسان بر مبناى «زوجين» (زن و شوى)، از نشانههاى خداوند در آفرينش به شمار مىرود. در سوره روم، شش مسأله در عالمخلقت به عنوان نشانههاى وحدانيّت خداوند در ربوبيت و الوهيت شمرده شده كه يكى از آنها، خلقت «زوج» براى آدمى است:
«وَ مِنْ آياتِهِ انْ خَلَقَ لَكُمْ مِنْ انْفُسِكُمْ ازْواجاً ...» «1»و از نشانههاى او اين [است] كه همسرانى از نوع خودتان براى شما آفريد ....جفتآفرينى زن و مرد، از اهدافِ بلندِ آفرينش و زمينه رشد و كمال آنهاست، چهاينكه، هر يك از زن و مرد، به تنهايى ناقص بوده و به ديگرى نيازمند است و همين نقص و احتياج است كه آنها را به سوى هم جذب مىكند و با رسيدن به يكديگر به آرامش و سكون دست مىيابند.اين امر، اختصاص به انسانهاى عادى و معمولى ندارد، بلكه پيامبران نيز- كه وارستگان جامعه هستند- براى رعايت اصولى تكوينىِ خويش و ارضاى مشروع نيازهاى جنسى، به ازدواج روآورده، جامعه كوچكِ «خانواده» را تشكيل مىدادند. قرآن كريم، پيامبر اسلام صلى الله عليه و آله را مخاطب قرار داده، مىفرمايد: «وَ لَقَدْ ارْسَلْنا رُسُلًا مِنْ قَبْلِكَ وَ جَعَلْنا لَهُمْ ازْواجاً وَ ذُرِّيَّةً» «2»
پيش از تو (نيز) پيامبرانى فرستاديم؛ و براى آنها همسران و فرزندانى قرار داديم.ازدواج، از نظر قرآن از چنان ضرورت و اهميّتى برخوردار است كه هيچ چيز، حتّى تهيدستى نمىتواند مانع انجام آن شود:
«وَ أَنْكِحُوا الْأَيامى مِنْكُمْ وَالصَّالِحينَ مِنْ عِبادِكُمْ وَ امائِكُمْ انْ يَكُونُوا فُقَراءَ يُغْنِهِمُ اللَّهُ مِنْ فَضْلِهِ وَاللَّهُ واسِعٌ عَليمٌ» «3»مردان و زنان بىهمسر و غلامان و كنيزان درستكارتان را همسر دهيد؛ اگر تنگدست باشند، خداوند به لطف خود آنان را بىنياز مىسازد، خداوند گشايش دهندهاى آگاه است.
|