بدگمانى‏
از ديگر آفات سعادت خانواده، بدگمانى زن و شوهر به يكديگر است كه آثار منفى بسيارى را به همراه دارد. شخص بدگمان داراى روحيّه منفى‏بافى و بيمارگونه است. او از سلامت‏روحى و تعادل روانى برخوردارنبوده، به رفتار وگفتار ديگران باديده بدبينى مى‏نگرد.
انسانى كه بر اثر روحيّه بدبينى، به همسر خود اعتماد و اطمينان ندارد، از آرامش و صفاى زندگى خانوادگى محروم خواهد بود. چنين فردى در روابط اجتماعى نيز موفق نخواهد شد، چرا كه در نتيجه به گمانى بد ديگران، دوستان خود را از دست داده، تنها خواهد ماند. امير مؤمنان فرمود:
«شَرُّ النَّاسِ مَنْ لَمْ يَثِقْ بِأَحَدٍ لِسُوءِ ظَنِّهِ وَ لَمْ يَثِقْ بِهِ احَدٌ لِسُوءِ فِعْلِهِ» «2»
بدترين مردم كسى است كه به علت بدگمانى، به هيچ كس اعتماد ندارد و به جهت رفتار بدش، كسى به او اطمينان نمى‏كند.