|
3- زوال محبّت
اثر ديگر بدخلقى، كاهش مهر و محبّت و از بين رفتن مهربانى و دوستى است. رفتار انسان بدخلق، براى هيچ كس خوشايند نيست. همه از خوى ناپسند، در رنج و عذاب بوده، از آن نفرت دارند.بدخلقى محبتهاى گذشته را به نفرت و انزجار مبدّل مىكند و موجب ناخشنودى آنان مىگردد. حضرت على عليه السلام فرمود:
«مَنْ ساءَ خُلْقُهُ مَلَّهُ اهْلُهُ» «3»
هركس بداخلاق باشد، خانوادهاش از او ناخشنود مىشوند.
خوشرويى كمترين بهايى است كه زن در مقابل تلاش شبانهروزى خود، از شوهر انتظار دارد و در حقيقت جبران كننده بسيارى از كمبودهاى مادى زندگى بوده، تحمّل ناهمواريهاى آن را براى او ميسّر مىسازد. زنى كه همواره با تندخويى شوهرش رو به رو مىشود، زندگى در نظرش تيره و تار شده، از معاشرت با همسر بىحوصله و بدخلقِ خود خسته و درمانده خواهد شد.
گاهى تندخويى و بداخلاقى افراد چنان خسته كننده و نفرت انگيز است كه عدّهاى به انتظار مرگ آنان نشسته و بدين وسيله شاد مىشوند. امير مؤمنان عليه السلام فرمود:
«مَنْ ساءَتْ سَجِيَّتُهُ سَرَّتْ مَنِيَّتُهُ» «1»
هر كس بداخلاق باشد، مرگش مايه شادى گردد.
|