2- مديريّت خانواده‏
شوهر كه مدير خانه است، با تدبير و دورانديشى ويژه خود سياستهاى كلّى خانواده را تعيين مى‏كند و در ايفاى مسؤوليّت سرپرستى و جلب اطاعت همسر- از پيش- زمينه پذيرش و اطاعت را در او فراهم مى‏كند، به امكانات و روحيات همسر خويش توجّه كرده، در حدّ توان از او انتظار خواهد داشت؛ تنها در كار نيك و معروف به او فرمان مى‏دهد و از خود رأيى در اين زمينه دورى مى‏كند و مى‏داند كه اگر فرمانى برخلاف فرمان خدا باشد، پذيرش و اطاعت همسر لازم نيست.او طورى زندگى را رهبرى مى‏كند و به خانواده نشاط، خرّمى، نظم و انضباط مى‏بخشد كه همسر و فرزندانش او را به عنوان سرپرست واقعى مى‏شناسند و اطاعت او را بر خود لازم مى‏شمارند.زن وظيفه شناس نيز قدر زحمتهاى شوهرش را مى‏داند، به رهنمودها و دستورهاى او احترام مى‏گذارد، مديريّت او را در امور زندگى مى‏پذيرد و مطابق دستوراتش عمل مى‏كند و از اين طريق ادامه زندگى مشترك را ميسّر مى‏سازد.