خلاصه‏
احترام به كودك، از عواملى كه در تربيت وى نقش بسزايى دارد. از اين رو، اولياى دين به آن، اهميت زيادى داده و همواره پيروان خود را به مراعات آن، توصيه و سفارش نموده‏اند.احترام به كودك آثار فراوانى است دارد كه رشد شخصيت و پرهيز از ذلت و استقلال و اعتماد به نفس از جمله آن آثار مى‏باشد.بازى كردن و رفاقت با كودك يكى از شيوه‏هاى احترام به وى مى‏باشد؛ زيرا اين امر موجب احياى شخصيّت وى شده، حس استقلال و اعتماد به نفس را در او شكوفا مى‏سازد، چنان كه سلام كردنِ به كودك و پاسخ سلام او را به گرمى دادن نيز از ديگر شيوه‏هاى احترام است و رسول خدا (ص) عنايت خاصى نسبت به آن داشته، مى‏فرمود: «سلام كردن به كودكان يكى از پنج چيزى است كه تا لحظه مرگ آن را ترك نمى‏كنم.» سوّمين شيوه احترام، وفاى به عهد و پيمان است.مربيان كودك بايد مراقب باشند درباره احترام، جانب افراط و تفريط را نگيرند و كودك را در دوران طفوليت و روزهاى اول ولادت محترم شمارند و از اهانت و تحقير وى بشدت پرهيز كنند و از افراط در امر و نهى او اجتناب نمايند تا آتش لجاجت او را شعله‏ور نسازند.