1- رشد شخصّيت و پرهيز از ذلّت‏
يكى از غرايزى كه در طبيعت انسان به امانت نهاده شده، غريزه حبّ ذات است. اين غريزه در تربيت كودك و رشد شخصيّت وى نقش مهمّى مى‏تواند داشته باشد.
احترام به كودك راهى براى ارضاى صحيح غريزه حبّ ذات است، و كودك از اين طريق احساس شخصيّت و ارزشمندى مى‏كند، و وقتى به شخصيت والاى خود پى برد، هرگز تن به پستى و ذلّت نمى‏دهد.
اميرمؤمنان على عليه السلام مى‏فرمايد:
«مَنْ كَرُمَتْ عَلَيْهِ نَفْسُهُ لَمْ يُهِنْها بِالْمَعْصِيَةِ» «2»
آن كس كه كرامت نفس خود را باور دارد، هرگز آن را با گناه، پست نمى‏كند.