اهميّت عفّت‏
عفّت يكى از ارزشهاى والاى معنوى است و در روايات اسلامى نسبت به حفظ عفّت بسيار سفارش شده و از آن به عنوان يكى از بهترين عبادتها ياد شده است. امير مؤمنان صلوات‏الله‏عليه فرمود:
«عَلَيْكَ بِالْعَفافِ، فَانَّهُ افْضَلُ شِيَمِ الْاشْرافِ» «3»
بر تو باد به پاكدامنى كه برترين ويژگى اخلاقى انسانهاى شريف است.
امام باقر عليه السلام نيز مى‏فرمايد:
«ما مِنْ عِبادَةٍ افْضَلُ عِنْدَاللَّهِ مِنْ عِفَّةِ بَطْنٍ وَ فَرْجٍ» «1»
هيچ عبادتى در پيشگاه خداوند برتر از پاكى شكم و عفّت در امور جنسى نيست.
تلاش در راه حفظ پاكدامنى، جهادى پيگير با نفس امّاره است و انسان را در رديف مجاهدان شهيد در راه خدا و فرشتگان الهى قرار مى‏دهد. امام على عليه السلام در اين باره مى‏فرمايد:
«مَا الُمجاهِدُ الشَّهيدُ فى‏ سَبيلِ اللَّهِ بِاعْظَمَ اجْراً مِمَّنْ قَدَرَ فَعَفَّ، لَكادَ الْعَفيفُ انْ يَكُونَ مَلَكاً مِنَ الْمَلائِكَةِ» «2»
پاداش مجاهد شهيد در راه خدا از كسى كه قدرت [بر حرام و گناه‏] دارد، ولى عفّت مى‏ورزد، بيشتر نيست. نزديك است كه انسان پاكدامن، فرشته‏اى از فرشتگان [الهى‏] باشد.