عفّت و پاكدامنى‏
«عفّت» به معناى خويشتندارى از محرّمات، دورى از كارهاى زشت و حالتى است كه از غلبه شهوت جلوگيرى مى‏كند. «1» منظور ما از عفّت در اينجا خوددارى از انجام خواسته‏هاى غير عاقلانه، نادرست و نامشروع جنسى است. امام على عليه السلام مى‏فرمايد:
«الصَّبْرُ عَنِ الشَّهْوَةِ عِفَّةٌ» «2»
عفّت، پايدارى در برابر شهوت است.