عفّت و پاكدامنى
«عفّت» به معناى خويشتندارى از محرّمات، دورى از كارهاى زشت و حالتى است كه از غلبه شهوت جلوگيرى مىكند. «1» منظور ما از عفّت در اينجا خوددارى از انجام خواستههاى غير عاقلانه، نادرست و نامشروع جنسى است. امام على عليه السلام مىفرمايد:
«الصَّبْرُ عَنِ الشَّهْوَةِ عِفَّةٌ» «2»
عفّت، پايدارى در برابر شهوت است.
|