خلاصه‏
يكى ديگر از وظايف همسران نسبت به يكديگر، خوش‏اخلاقى است. زندگانى به واسطه خوش‏اخلاقى شيرين و گوارا مى‏شود و خوش‏خلقى منشأ هر نيكى و رفتار پسنديده خواهد بود. در پرتو سعى و كوشش و با اصلاح رفتار خود مى‏توان موجبات خوش‏اخلاقى را فراهم كرد. خوش‏اخلاقى از ايمان انسان سرچشمه مى‏گيرد و با ازدياد آن، افزايش پيدا مى‏كند. در روايت، اخلاق نيك نصف دين شمرده شده است. عامل ديگر ايجاد خوش‏اخلاقى، تمرين و مداومت است. با تمرين زياد و مستمر بايد خود را به نيكخويى با همسر و فرزندان عادت داد.از ويژگيهاى افراد مؤمن، نرمخويى و رفتار توأم با ملاطفت و فروتنى است. هر كس خوى نرم داشته باشد، از محبت دايمى دودمانش برخوردار خواهد بود. نرم زبانى از ديگر مظاهر خوش‏اخلاقى است كه موجب افزايش دوستان و كاهش دشمنان مى‏گردد.رشد انس و محبت در محيط خانواده، اولين اثر خوش‏اخلاقى است و اثر ديگر آن، از بين رفتن اختلافات خانوادگى است. در پرتو خوش‏اخلاقى مى‏توان محبت خويش را در دل همسر و نيز همدلى و صميميّت را در محيط خانواده به وجود آورد و زندگى را پاكيزه و شيرين ساخت.