خلاصه
يكى ديگر از وظايف همسران نسبت به يكديگر، خوشاخلاقى است. زندگانى به واسطه خوشاخلاقى شيرين و گوارا مىشود و خوشخلقى منشأ هر نيكى و رفتار پسنديده خواهد بود. در پرتو سعى و كوشش و با اصلاح رفتار خود مىتوان موجبات خوشاخلاقى را فراهم كرد. خوشاخلاقى از ايمان انسان سرچشمه مىگيرد و با ازدياد آن، افزايش پيدا مىكند. در روايت، اخلاق نيك نصف دين شمرده شده است. عامل ديگر ايجاد خوشاخلاقى، تمرين و مداومت است. با تمرين زياد و مستمر بايد خود را به نيكخويى با همسر و فرزندان عادت داد.از ويژگيهاى افراد مؤمن، نرمخويى و رفتار توأم با ملاطفت و فروتنى است. هر كس خوى نرم داشته باشد، از محبت دايمى دودمانش برخوردار خواهد بود. نرم زبانى از ديگر مظاهر خوشاخلاقى است كه موجب افزايش دوستان و كاهش دشمنان مىگردد.رشد انس و محبت در محيط خانواده، اولين اثر خوشاخلاقى است و اثر ديگر آن، از بين رفتن اختلافات خانوادگى است. در پرتو خوشاخلاقى مىتوان محبت خويش را در دل همسر و نيز همدلى و صميميّت را در محيط خانواده به وجود آورد و زندگى را پاكيزه و شيرين ساخت.
|