1- نرمخويى‏
از ويژگيهاى افراد مؤمن، نرمخويى و رفتار توأم با ملاطفت و فروتنى است. امير مؤمنان عليه السلام فرمود:
«انَّ الْمُؤْمِنينَ هَيِّنُونَ لَيِّنُونَ» «2»
همانا مؤمنان، فروتن و نرمخويند.
رفتار زن و شوهر براساس نرمخويى، بذر دوستى و صفا را در دل مى‏كارد و كينه و اختلاف را از بين مى‏برد. همان حضرت فرمود:
«وَ مَنْ تَلِنْ حاشِيَتُهُ يَسْتَدِمْ مِنْ قَوْمِهِ الْمَوَدَّةَ» «3»
هركس خوى نرم‏ترى دارد از محبّت دايمى دودمانش برخوردار خواهد بود.
با نرمخويى، توفيق انسان در زندگى توأم با صلح و آرامش بيشتر مى‏شود، زيرا بازتاب منفى نداشته، موجب همكارى ديگران با انسان نرمخو خواهد بود. گاهى هم نرمخويى با افراد خشمناك و درشتخو، مايه خوش رفتارى آنان مى‏گردد. اين مسأله در محيط خانواده به شكل بارزترى خودنمايى مى‏كند، بدين جهت، نرمخويى بهترين روش براى موفقيّت در خانواده و پرهيز از اختلافات و درگيرى است. امير مؤمنان عليه السلام فرمود:
«لَنْ لِمَنْ غالَظَكَ فَانَّهُ يُوشِكُ أَنْ يَلينَ لَكَ» «1»
در برابر كسى كه با تو درشتى مى‏كند، نرمخو باش، زيرا زود باشد كه نسبت به تو نرمخويى كند.
البتّه مقصود از نرمخويى، سستى و بى‏تفاوتى نيست، چرا كه مؤمنان در عين حال كه نرمخو هستند، از سستى و كسالت به دورند و در حالى كه قاطع و جدّى هستند، از خشونت و تندخويى بركنارند. همان امام فرمود:
«كُنْ لَيِّناً مِنْ غَيْرِ ضَعْفٍ، شَديداً مِنْ غَيْرِ عُنْفٍ» «2»
نرم باش بدون ضعف، سخت باش بدون خشونت.