جلب محبّت همسر
منظور از جلب محبّت همسر اين است كه انسان از راههاى صحيح و مطلوب، عواطف انسانى او را تحريك كرده، علاقه او را نسبت به خود و كانون گرم خانواده تشديد نمايد و در حدّ امكان، رضايت خاطرش را فراهم كند.
جلب محبّت همسر، يك روش عملى براى تحكيم روابط خانوادگى است. دوستى و محبّت زن و شوهر نسبت به يكديگر هر چند از ابتدا در كانون خانواده وجود دارد، امّا براى تداوم و تحكيم هر چه بيشتر آن، بايد تلاشى دو جانبه صورت گيرد. امير مؤمنان على عليه السلام مى‏فرمايد:
«بِا لتَّوَدُّ دِتَتَأَكَّدُ الَمحَبَّةُ» «1»
با ابراز دوستى، محبّت محكمتر مى‏شود.
ضرورت جلب محبّت همسر زمانى آشكار مى‏شود كه زندگى مشترك از مراحل مقدّماتى بگذرد و وارد مسائل مهمّ و جدّى شود، يعنى آن گاه كه مشكلات، درگيريها و كشمكشهاى زندگى، اعصاب زن و شوهر را فرسوده ساخته، علاقه آنها را نسبت به يكديگر كم كند و زندگى مشترك آنها را، دستخوش نابسامانيها گرداند.