خلاصه‏
بى‏اعتنايى به همسر از آفاتى است كه اگر به صورت عادت ريشه‏دار درآيد، بنيان خانواده را با دشواريهاى گوناگون رو به رو مى‏سازد. بى‏اعتنايى به همسر با فلسفه زندگى مشترك خانوادگى منافات داشته، بيانگر نقص اساسى در شخصيّت اخلاقى انسان است. روحيه خود برتربينى عامل مهمّى در جهت رشد بى‏اعتنايى نسبت به همسر است. عامل ديگر، بى‏توجّهى به نقش ارزنده همسر در زندگى مشترك است.بدزبانى از آفات عمده خانوادگى است كه به صورتهاى مختلفى بروز مى‏كند. از اين رو، پيشوايان دين تأكيد زيادى بر حفظ زبان دارند. از آفتهاى ديگر زبان مى‏توان سرزنش، ناسزاگويى، نام زشت نهادن و عيبجويى را نام برد؛ سرزنش همسر اگر به صورت عادت درآيد، اثر منفى بر اخلاق او مى‏گذارد و نيز افراط در آن منجر به لجاجت مى‏شود. ناسزاگويى و نام زشت نهادن بر همسر نيز از آفاتى است كه بايد از آن دورى كرد. عيبجويى از همسر نيز از بزرگترين عيبهاى انسان است و روابط سالم خانوادگى را به تيرگى مى‏كشاند.