|
1- روحيه خودبرتر بينى
روحيه خودبزرگبينى باعث مىشود كه شوهر نيازها، مشكلات و خواستههاىهمسرش را ناديده گرفته، تنها به فكر بهره بردارى از او و رسيدن به اميال نفسانى خود باشد و از همسرش توقّع دارد كه هميشه در خدمت خواستهها و اميال وى باشد و تا پاى جان براى او تلاش كند، ولى خود همچنان با نيازها، مشكلات، احساسات و سخنان همسرش با بىاعتنايى برخورد مىكند. اين گونه افراد در واقع گرفتار صفت ناپسند تكبّر هستند و در خانه ذلّت نشسته و خود نمىدانند. امير مؤمنان على عليه السلام حالت آنها را چنين ترسيم مىكند:
«التَّكَبُّرُ فِى الْوِلايَةِ ذُلٌّ فِى الْعَزْلِ»
خود بزرگ بينى در سرپرستى و ولايت، خوارى در انزواست.
چنين افرادى در چشم ديگران و حتّى همسران تحقير شده خود، هيچ گونه ارج و منزلتى ندارند، زيرا به گفته امير مؤمنان عليه السلام:
«تَكَبُّرُ الْمَرْءِ يَضَعُهُ» «1»
خود بزرگ بينى مرد، او را كوچك مىكند.
|