هديه به بيمار
هديه دادن به دوست و آشنا و برادر دينى يك رسم اسلامى است. رسول خدا (ص) فرمود:
اجيبُوا الدَّاعِىَ وَعُودُوا الْمَريضَ وَاقْبَلُوا الْهِدْيَةَ «4»
دعوت [به ميهمانى] را بپذيريد و از بيمار عيادت كنيد و هديه را بپذيريد.
امام صادق (ع) درباره تأثيرگذارى هديه دادن فرمود:
تُهادُوا تُحابُّوا فَانَّ الْهِدْيَةَ تَذْهَبُ بِالضَّغْائِنِ «1»
به يكديگر هديه بدهيد تا محبوب همديگر شويد؛ چون هديه، كينهها را مىزدايد.
هديه بايد مناسب حال مريض باشد؛ مانند غذا، ميوه و دارويى كه به بهبودى او كمك كند يا لباس و وسيلهاى كه مورد نياز او باشد. بهترين هديه به مريضِ ناتوان از تهيه دارو و پرداخت هزينه درمان، كمك مالى به اوست.
يكى از بستگان امام صادق (ع) روايت كرده است: يكى از وابستگان امام صادق (ع) بيمار بود، من و تعدادى از آشنايان به قصد عيادت او به سوى منزلش روان شديم. در ميان راه، با امام صادق (ع) روبهرو شديم، از ما پرسيد:
- به كجا مىرويد؟
- منزل فلان شخص.
- آيا سيب، بِه يا قطعهاى عود [براى او] تهيه كردهايد؟
- خير، چيزى تهيه نكردهايم.
- مگر نمىدانيد هر چه براى بيمار ببريد او را مسرور مىكند؟ «2»
|