|
1. توجه دادن به معنويت
بهترين راه اميد آفرينى در بيمار، توجه دادن بيمار به معنويت، توكل و اعتماد به خدا، ذكر، دعا و توسل به اهل بيت (ع) است؛ چون طبيب واقعى، خداوند است و درمان هيچ دردى براى او دشوار نيست و چه بسا دردهاى بىدرمان كه با دعا و توسل شفا يافته است. پزشك مىتواند با ايجاد فضايى معنوى، روح نياز به خداوند را در بيمار قوت بخشيده، بذر اميد در دل او بكارد.
امام كاظم (ع) مىفرمايد:
لِكُلِّ داءٍ دُعاءٌ فَاذا الْهِمَ الْمَريضُ الدَّعاءَ فَقَدْ اذِنَ اللَّهُ فى شِفائِهِ «2»
براى هر دردى دعايى است كه هرگاه آن دعا به بيمار الهام شود، خداوند به شفاى او اذن مىدهد.
|