1. اخلاص در آموزش‏
آموزش پزشكى بايد با انگيزه الهى صورت گيرد و خالص براى خداى تعالى باشد؛ هم استاد با انگيزه الهى بياموزد و هم شاگرد با چنين نيتى فرا بگيرد تا هر كدام از آنها بتوانند به مطلوب خود دست يابند: «بِحُسْنِ النِّيَّاتِ تُنْجَحُ الْمَطالِبُ». «1»
رسول خدا (ص) مى‏فرمايد:
كسى كه براى رضاى الهى در پى كسب دانش باشد، هر بابى از دانش كه براى او گشوده مى‏شود، ذلّتش در برابر خويشتن، تواضعش در برابر مردم، ترسش در برابر خداوند و تلاشش در امور دينى افزايش مى‏يابد. چنين شخصى از علمش بهره مى‏برد، پس شما نيز از علم او بهره گيريد. كسى كه براى دنيا و جايگاه خوب نزد مردم و حاكمان به دنبال تحصيل دانش باشد، هر بابى از دانش كه براى او گشوده مى‏شود، بزرگى‏اش در برابر خويشتن، تكبّرش در برابر مردم، غرورش در برابر خداوند و ستمكارى‏اش در حق دين، افزون مى‏گردد. چنين فردى از علم خود بهره‏اى نمى‏برد. «2»