2. مورد اعتماد بودن
پزشك بايد مورد اعتماد و به تعبير امام صادق (ع)، «ثقه» باشد و بتواند با دانش و مهارت، ايمان و صداقت، دلسوزى و خيرخواهى، امانت و رازدارى، تقوا و خودنگهدارى و اخلاق و رفتار خود، اعتماد همه را به سوى خود و همكارانش جلب كند و مايه افتخار و سربلندى جامعه پزشكى باشد.
امام على (ع) مىفرمايد:
الْمُؤْمِنُ هَيِّنٌ لَيِّنٌ سَهْلٌ مُؤْتَمَنٌ «1»
مؤمن ساده، لطيف و مهربان، رام و مورد اعتماد [مردم] است.
پزشك مؤمن، امين مردم است و هرگز در جان، مال، ناموس و اسرار مردم به آنان خيانت نمىورزد وگرنه امين آنها نخواهد بود. حضرت على (ع) مىفرمايد:
انَّ اللَّهَ تَبَارَكَ وَتَعالى يُحِبُّ الْمحْتَرِفَ الْامينَ «2»
همانا خداوند متعال، پيشهور امين را دوست مىدارد.از اين روايت مىتوان استفاده كرد كه در اسلام تنها امانت در مال مطرح نيست، بلكه رعايت امانت در همه شئون- اعم از جان، مال، آبرو، ناموس، وقت و عمر- مطرح است. بنابراين، پزشك مؤمن و متعهد همانگونه كه امين جان و مال و ناموس مردم است نسبت به وقت و عمر آنان نيز امين شمرده مىشود. پزشك بايد به گونهاى رفتار كند كه مردم هنگام بروز بيمارى، با اطمينان خاطر به او مراجعه كنند.امام صادق (ع) مىفرمايد:
انسان، امين شمرده نمىشود، مگر اينكه در مورد سه امانت (اموال، اسرار و ناموس مردم) مورد اعتماد قرار گيرد و [حق] آنها را ادا كند؛ به گونهاى كه اگر از دو امانت محافظت كند و ديگرى را تباه سازد امين نخواهد بود. «3»
پزشكان علاوه بر بصيرت و مورد اعتماد بودن، بايد داراى ويژگيهاى زير باشند:
|