2. مورد اعتماد بودن‏
پزشك بايد مورد اعتماد و به تعبير امام صادق (ع)، «ثقه» باشد و بتواند با دانش و مهارت، ايمان و صداقت، دلسوزى و خيرخواهى، امانت و رازدارى، تقوا و خودنگهدارى و اخلاق و رفتار خود، اعتماد همه را به سوى خود و همكارانش جلب كند و مايه افتخار و سربلندى جامعه پزشكى باشد.
امام على (ع) مى‏فرمايد:
الْمُؤْمِنُ هَيِّنٌ لَيِّنٌ سَهْلٌ مُؤْتَمَنٌ «1»
مؤمن ساده، لطيف و مهربان، رام و مورد اعتماد [مردم‏] است.
پزشك مؤمن، امين مردم است و هرگز در جان، مال، ناموس و اسرار مردم به آنان خيانت نمى‏ورزد وگرنه امين آنها نخواهد بود. حضرت على (ع) مى‏فرمايد:
انَّ اللَّهَ تَبَارَكَ وَتَعالى‏ يُحِبُّ الْمحْتَرِفَ الْامينَ «2»
همانا خداوند متعال، پيشه‏ور امين را دوست مى‏دارد.از اين روايت مى‏توان استفاده كرد كه در اسلام تنها امانت در مال مطرح نيست، بلكه رعايت امانت در همه شئون- اعم از جان، مال، آبرو، ناموس، وقت و عمر- مطرح است. بنابراين، پزشك مؤمن و متعهد همان‏گونه كه امين جان و مال و ناموس مردم است نسبت به وقت و عمر آنان نيز امين شمرده مى‏شود. پزشك بايد به گونه‏اى رفتار كند كه مردم هنگام بروز بيمارى، با اطمينان خاطر به او مراجعه كنند.امام صادق (ع) مى‏فرمايد:
انسان، امين شمرده نمى‏شود، مگر اين‏كه در مورد سه امانت (اموال، اسرار و ناموس مردم) مورد اعتماد قرار گيرد و [حق‏] آنها را ادا كند؛ به گونه‏اى كه اگر از دو امانت محافظت كند و ديگرى را تباه سازد امين نخواهد بود. «3»
پزشكان علاوه بر بصيرت و مورد اعتماد بودن، بايد داراى ويژگيهاى زير باشند: