قل هو اللّه احد
از امام باقر عليه السّلام روايت شده كه «قل» يعنى آنچه را كه بتو وحى نموديم و تو را بدان مبعوث گردانيديم با تأليف حروفى كه بر تو قرائت نموديم ظاهر گردان، تا آن كس كه گوشى شنوا دارد و هم او است كه
أسرارالصلاة ص : 412
گواه است، بدان هدايت شود، و «هو» اسم ضمير است كه بدان به شخص غايب اشاره مى‏شود هاء در هو آگاهى دادن بر معناى ثابت، و و او اشاره به آنكه از حواس ما غايب است مى‏باشد، تا آخر روايت.
مى‏گويم لفظ «هو» اسم ذات است ولى در مرتبه غيب الغيوب، و لفظ اللّه نيز اسم ذات است ولى از حيث جامعيت آن ذات جميع صفات كماليه را.
«احد» يعنى آن فرد متفرد و آن يگانه‏اى كه از چيزى بر انگيخته نشده است، بعبارت ديگر يعنى آن احدى المعنا كه نه در عقل و نه در وهم و نه در وجود منقسم مى‏گردد.