فصل 87 وقت‏
و چون وقت نماز آيد، بدان كه اين وقتى است كه خداوند براى تو قرار داده تا در آن به خدمت او بايستى، و تأمّل كن كه در پيشگاه او و براى نيل به طاعت او ايستاده‏اى، و بايد در دل تو سرور و نشاط پديد آيد، و بر رخسار تو بهجت و خرّمى ظاهر گردد، زيرا نماز سبب قرب تو و وسيله رستگارى و دستيابى به خير توست. پس با طهارت و پاكيزگى آماده شو، و جامه در خور مناجات در بر كن، چنانكه وقتى پيش پادشاهى از پادشاهان دنيا مى‏روى مهيّا مى‏شوى، و با آرامش و وقار و بيم و اميد با او ديدار كن، و عظمت و جلال خدا و قدرت و كمال نامتناهى او را به ياد آر، و نقصان قدر و مرتبه خويش و بى‏قابليّتى خود را براى ايستادن به خدمت او و كوتاهى در اداى وظايف طاعت او را متذكّر شو.