|
تتميم تسليم (گردن نهادن)
بدان كه تسليم، كه تفويض (واگذاشتن) نيز ناميده مىشود، به معنى رضا نزديك است، بلكه فوق رضا و خشنودى است، زيرا عبارت است از ترك خواهشها
علماخلاقاسلامى ج : 4 ص : 269
در امورى كه بر او وارد مىشود، و واگذاشتن همه آنها به خدا، با قطع كلّى تعلّق خويش به آنها، به اين معنى كه طبع او به چيزى از آنها تعلّق نداشته باشد. پس آن بالاتر از رضاست، زيرا در مرتبه رضا افعال خدا موافق طبع اوست، پس طبع ملحوظ و منظور است، و در مرتبه تسليم طبع و موافقت و مخالفت آن بكلّى به خداى سبحان واگذار شده است، و بالاتر از مرتبه توكّل نيز هست، زيرا توكل، چنانكه خواهد آمد، عبارت است از اعتماد در امور خويش به خدا، و آن به منزله وكيل نمودن خداست در امور خود، و گوئى خدا را به مثابه وكيل خود قرار داده است، پس تعلّق او به امور خود باقى است، ولى در مرتبه تسليم قطع كلّى علاقه از امور متعلّق به خويش است.
علماخلاقاسلامى ج : 4 ص : 270
و از آنهاست:
|