پنجم:
قرض دادن‏
وام دادن نيز از ثمرات سخاوت است، زيرا سخاوتمند به آسانى آماده بذل كردن است به اين نحو كه مقدارى از مال خود را به برادر نيازمندش وام دهد تا هنگامى كه استطاعت باز پرداخت آن را پيدا كند، چنانكه به آسانى آماده است كه اصل مال خود را بذل نمايد، ولى اين كار بر بخيل دشوار و شاقّ است. و ثواب و فضيلت قرض دادن بس بزرگ است.
امام باقر عليه السّلام فرمود:«من اقرض رجلا قرضا إلى ميسرة كان ماله في الزّكاة، و كان هو في الصّلاة مع الملائكة حتّى يقبضه».
«هر كه به مردى تا زمان فراخدستى او وام دهد مال او در زكات است [1]، و خود او با فرشتگان در نماز است تا آن را دريافت كند».
و امام صادق عليه السّلام فرمود:«مكتوب على باب الجنّة: الصّدقة بعشرة، و القرض بثمانية عشر».
«بر در بهشت نوشته است: پاداش صدقه ده برابر و ثواب قرض هجده برابر».
و فرمود: «هر مؤمنى كه به مؤمنى براى خدا قرض بدهد، خداوند پاداش او را در رديف صدقه حساب مى‏كند تا مالش به او باز گردد»، يعنى خداوند در هر آن اجر صدقه به او عطا مى‏كند، زيرا در هر آن مى‏تواند مطالبه قرض خود را بكند و چون نمى‏كند گوئى براى بار دوم و سوم و... به او قرض مى‏دهد تا اينكه آن را باز پس گيرد.
و فرمود: «از قرض دادن خمير و نان و آتشگيره خوددارى مكنيد، كه قرض روزى را بر خانواده فراخ مى‏كند علاوه بر مكارم اخلاق كه در آن است».
__________________________________________________
[1] به اين معنى كه گوئى مال خود را به زكات داده، يا مال او رو به فزونى است. م.
علم‏اخلاق‏اسلامى ج : 3 ص : 214
و فرمود: «از وام دادن خمير و نان خوددارى مكنيد، كه منع آن دو باعث فقر است«»».