علماخلاقاسلامى ج : 2 ص : 415
و امّا (عجب به عقل و تيزهوشى و زيركى):
علاجش اين است كه بداند كه اينها با كمترين بيمارى كه به مغز او برسد زايل مىشود و گاه عقلش ناگهان از ميان مىرود. اگر اين شخص در واقع هوشمند و زيرك بود وقتى تدبير و كياستى از او ظاهر مىشد خدا را بر اين نعمت شكر مىكرد و فريفته عقل و فطانت خود نمىشد، تا خدا اين نعمت را بر او پايدار بدارد و به سبب عجبش آن را سلب نكند.
|