|
ضرورت درمان
انسان خردمند، بخوبى در مىيابد كه بخل، يك بيمارى خطرناك روحى است و زندگى دنيا و آخرت را به تباهى مىكشد، از اين رو، درمان آن، واجب و ضرورى است؛ بهترين نوع درمان هم آگاه كردن بيمار از وخامت و ناهنجارى بيمارى است، او بايد بفهمد كه:
- اگر در پى كسب عزّت و شرافت است، بخل او را خوار و ذليل مىسازد. «3»
- اگر با جمعآورى مال و ثروت و نپرداختن حقوق واجب و مستحب بخواهد در ميان مردم، محبوبيت و موقعيت كسب كند، دقيقاً عكس آن را به دست خواهد آورد. «4»
- اگر با بخل ورزى درصدد كسب شهرت و خوشنامى است، جامعه او را به زشتى ياد خواهد كرد. «5»
- اگر ترس فقر و درويشى سبب تنگ چشمى او گشته، بخل ورزى او بهطور صددرصد سبب بيچارگى و فلاكتش خواهد شد. «6»
بر اين اساس، كاخ خيالى بخيل، سست بنياد است و بخل و تنگ چشمى او همه آرزوهايش را بر باد مىدهد، علاوه بر اينكه هرگز روى آسايش را نخواهد ديد؛ امام صادق صلواتاللهعليه فرمود:
«لَيْسَتْ لِبَخيلٍ راحَةٌ» «1»
هيچ بخيلى، راحتى نخواهد داشت.
چرا كه او، ايمان، عاطفه، نوعدوستى، حقوق خدا و خلق، انسانيت، آبرو، شرف و ...
را زير پا نهاده و ارتباط خود را با آفريدگار و آفريدگان قطع كرده و هستى خويش را وقف ثروت ناپايدار دنيا كرده و حتى خود را نيز به فراموشى سپرده است و در قيامت نيز، آنچه را ذخيره كرده بايد چون طوق لعنت بر گردن گيرد و چنين كارى هرگز به سود او نخواهد بود.
«وَ لا يَحْسَبَنَّ الَّذينَ يَبْخَلُونَ بِما اتيهُمُ اللَّهُ مِنْ فَضْلِهِ هُوَ خَيْراً لَهُمْ بَلْ هُوَ شَرٌّ لَهُمْ سَيُطَوَّقُونَ ما بَخِلُوا بِهِ يَوْمَ الْقِيامَةِ ...» «2»
آنانكه به آنچه خدا از فضل خويش به آنان داده، بخل مىورزند، گمان نكنند كه چنين كارى برايشان خير است، بلكه برايشان شرّ است و آنچه را بدان بخل ورزيدند در روز قيامت چون طوقى به گردن خواهند گرفت.
|