4- سخاوت و بخل‏

در شريعت مقدّس اسلام، هم راههاى كسب و درآمد، بايستى معقول، مشروع و حساب شده باشد، و هم هزينه و خرج آن و در اين راستا تبذير، اسراف، حيف و ميل و تلف كردن ثروت از يك سو و تنگ نظرى، خسّت، ثروت اندوزى و گنجورى از سوى ديگر، بشدّت ممنوع و نكوهش شده است و در عوض، سخاوت، مورد تمجيد قرار گرفته است. «اسراف» و «بخل» دو سوىِ افراط و تفريط در مصرف ثروت است و «سخاوت» حدّ ميانه آنهاست؛ بخل، خوددارى از مصرف مال در موارد لازم است و اسراف، هزينه ثروت در موارد غير لازم و سخاوت مصرف ثروت است به اندازه ضرورى. «1»