تبيين واژه‏ها «1»

الف- غنا: غنا به معناى بى‏نيازى است كه به دو نوع قابل تصور است:
1- بى‏نيازى مطلق: كه خاصّ خداوند متعال است؛ او در هيچ زمينه‏اى كمترين نيازى به ديگران ندارد و در عوض همه ماسِوىَ‏اللّه نيازمند اويند.
2- بى‏نيازى مالى: كه حداقل آن، تأمين نيازمنديهاى ضرورى زندگى و عدم احتياج به ديگران است و به اصطلاح روى خطّ فقر قرار داشتن، و حداكثر آن نيز بستگى به كوشش و فعاليتهاى اقتصادى افراد دارد.
ب- فقر: فقر نيز در چهار معنا كاربرد دارد:
1- نياز ضرورى تكوينى كه همه ممكنات از جمله انسان بدان متّصفند.
2- ندارى و درويشى در حد مايحتاج ضرورى زندگى، كه ممكن است با اختيار يا بدون اختيار رخ بنمايد.
3- فقر و نيازمندى نفس كه هيچ‏گاه سير نمى‏شود و دائم بر حرص و ولع آن افزوده مى‏شود.
4- نياز معنوى و دائمى به پروردگار.