|
تجارت
قرآن، تجارت، معاملات، واردات و صادرات را به عنوان يكى از راههاى تأمين
معاش به رسمّيت مىشناسد و دخل و تصرّف در اموالى كه از اين راه به دست آمده باشد با شرايطى مجاز و حلال مىشمارد و مىفرمايد:
«يا ايُّهَا الَّذينَ امَنُوا، لا تَأْكُلُوا امْوالَكُمْ بَيْنَكُمْ بِالْباطِلِ، الَّا انْ تَكُونَ تِجارَةً عَنْ تَراضٍ مِنْكُمْ» «1»
اى كسانى كه ايمان آوردهايد! اموال يكديگر را به باطل (و از راه نامشروع) نخوريد. مگر اينكه تجارتى با رضايت شما انجام گيرد.
تجارت اگر بر اساس رضايت طرفين و دور از ربا و غشّ و از راه صحيح انجام گيرد. از نظر اقتصادى انسان را از تكيه و تمايل به ديگران بىنياز مىسازد. حضرت علىعليهالسلام مىفرمايد:
«تَعَرَّضُوا لِلتِّجاراتِ فَانَّ لَكُمْ فيها غِنىً عَمَّا فى ايْدِى النَّاسِ» «2»
به تجارت بپردازيد كه آدمى را از آنچه مردم در دست دارند بىنياز مىسازد.
امام صادق عليهالسلام مىفرمايد:
«مَنْ طَلَبَ التِّجارَةَ اسْتَغْنى عَنِ النَّاسِ» «3»
هر كس تجارت نمايد از مردم بىنياز مىگردد.
با اين تذكّر كه مقصود از «تجارت» در روايات اسلامى، تنها خريد و فروش و بازرگانى نيست، بلكه مقصود معامله، كسب، حرفه و صنعت است. «4»
|