نشانههاى سستى و تنبلى
تنبلى نشانههايى دارد كه با آنها مىتوان افراد سست عنصر را از افراد سخت كوش باز شناخت از جمله:
1- تكيه به آينده: يعنى كارها و بويژه كارهاى مهم را به آينده موكول مىكند.
2- توقّع زياد: اكثر اوقات انتظار دارند كه كارهايشان را ديگران انجام دهند.
3- توجيه بيكارى: افراد بىحال كه حوصله هيچ كارى را ندارند، تنبلى و سستى خود را به صورتهاى مختلف توجيه مىكنند، تا از اين راه روان خود را آرامش بخشند و از عذاب وجدان رها شوند؛ دنبال كارهاى توليدى نمىروند، معامله انجام نمىدهند و كارهاى خدماتى نمىپذيرند و در بيان علّت آن مىگويند: دنيا ارزش ندارد، انسان بايد به مقدار اندك و به «قوت لايموت» بسنده كند. بسان انبياء و ائمّه كه در دنيا زهد را پيشه خود قرار مىدادند. در حالى كه «زهد» در نظر او بهانهاى بيش نيست و تنها عامل رهايى از كار و مسؤوليّتها، كم همتى و تن پرورى است.
«بَلِ الْانْسانُ عَلى نَفْسِهِ بَصيرَةٌ وَ لَوْ الْقى مَعاذيرَهُ» «2»
بلكه انسان خودش از وضع خود آگاه است، هر چند (در ظاهر) براى خود عذرهايى بتراشد.
|