معراج‏السعادة ج : 2 ص : 889
مقصد هفتم: آداب زيارت بعضى از مشاهد مشرّفه‏
بدان كه: نفوس قويّه قدسيّه، خصوصا نفوس مقدّسه انبيا و ائمّه - عليهم السّلام - هرگاه از ابدان شريفه خود رحلت نمودند و دست از بدن برداشتند و صعود به عالم بالا نمودند، نهايت احاطه و غايت استيلا بر اين عالم از براى ايشان حاصل مى‏شود. و تمامى امور اين عالم در نزد ايشان منكشف و ظاهر مى‏گردد. و تمكّن از تصرّف و تأثير در اين عالم از براى ايشان حاصل مى‏شود. پس هركه به قبور مطهّره ايشان حاضر شد به جهت زيارت، ايشان بر او مطّلع مى‏گردند و از احوال زوّار مرقد منوّرشان استحضار تامّ دارند.
و سؤالات و تضرّعات و توسّلات ايشان را مى‏شنوند. و نظر به رافت و مهربانى ايشان نسبت به مخلصان، نسيم الطاف ايشان بر ايشان مى‏وزد. و رشحات انوارشان بر ايشان افاضه مى‏شود. و پرتو التفاتشان بر ايشان مى‏افتد. پس دامن شفاعت بر ميان مى‏زنند و از خدا طلب حوائج ايشان را مى‏كنند. و از درگاه الهى مسئلت بر آمدن مطالب و آمرزش گناهان ايشان را مى‏نمايند. و همين سرّ است در ترغيب به زيارت پيغمبر - صلّى اللّه عليه و آله - و ائمّه - عليهم السّلام -. علاوه بر اينكه: در زيارت ايشان، اظهار اخلاص و تجديد عهد ولايت است. و باعث سرور ايشان و رواج امرشان و غمناكى دشمنان ايشان است. چگونه زيارت ايشان افضل طاعات و اقرب قربات نباشد؟ و حال اينكه زيارت مؤمن از اين جهت كه مؤمن است باعث اجر عظيم و ثواب جزيل است.
و در شريعت مطهّره، ترغيب بسيار و تأكيد بى‏شمار در خصوص آن وارد شده. و از اين جهت طريقه هر طايفه بر اين جارى شده كه به زيارت مردگان خود روند. و هرگاه ثواب زيارت مؤمنى چنين باشد پس چگونه خواهد بود زيارت كسى كه خدا او را از هر خطايى معصوم ساخته و از رجس و گناه، پاك و مطهّر گردانيده و او را بر همه خلايق، مبعوث كرده و حجّت بر عالميان فرموده و او را امام مؤمنين و مقتداى مسلمين پسنديده بلكه به جهت او آسمان و زمين را آفريده و او را راه و صراط و دليل و نور و ضياء خود قرار داده و امين بر مملكت خود و خليفه در ميان بندگان خود كرده و مخفى نماند كه: اخبار بى‏حدّ، و احاديث لا تعدّ (بى‏شمار) در فضيلت زيارت قبور مطهّره و مراقد منوّره ايشان رسيده.
حضرت پيغمبر - صلّى اللّه عليه و آله - فرمود كه: «هر كه زيارت كند قبر مرا بعد از وفات من مثل كسى است كه هجرت كند به سوى من در حيات من. پس اگر استطاعت به زيارت آمدن مرا نداشته باشى بر من سلام كنيد كه سلام شما بر من مى‏رسد».«»
معراج‏السعادة ج : 2 ص : 890
و نيز همان حضرت به امير مؤمنان فرمود: «يا ابا الحسن به درستى كه خداى - تعالى - قبر تورا و فرزندان تورا بقعه‏هايى كرده است از بقعه‏هاى بهشت، و عرصه‏اى از عرصه‏هاى آن، و دلهاى خلق و برگزيدگان بندگان خود را مايل به آنها ساخته تا خوارى و اذيّت در راه شما را متحمّل شوند و قبور شما را تعمير كنند. و بسيار به زيارت ايشان آيند به جهت تقرّب به خدا و دوستى پيغمبر او. يا على اين طايفه مخصوص‏اند به شفاعت من. و وارد مى‏شوند بر حوض من. و ايشان‏اند زيارت كنندگان من و همسايگان من فرداى قيامت در بهشت. يا على هر كه تعمير كند قبرهاى ايشان را و محافظت كند.
آنها را مانند كسى است كه يارى كرده است سليمان بن داود را بر تعمير بيت المقدّس. و هركه زيارت كند قبور ايشان را معادل است با هفتاد حجّ بعد از حجّة الإسلام. و از گناهان خود بيرون مى‏آيد تا حين مراجعت از زيارت شما مثل روزى كه از مادر متولّد شده. بشارت باد تورا يا على و بشارت ده دوستان خود را به نعمتهايى كه هيچ چشمى نديده و هيچ گوشى نشنيده و به خاطر احدى خطور نكرده. و ليكن جماعتى از اراذل مردمان سرزنش خواهند كرد زيارت كنندگان قبور شما را همچنان كه سرزنش و عيب مى‏كنند زن زانيه را به زنا. ايشان‏اند بدترين امّت من كه نمى‏رسد به ايشان شفاعت من و وارد نمى‏شوند بر حوض من».«» و حضرت امام جعفر صادق - عليه السّلام - فرمود كه: «هرگاه يكى از شما در مدّت عمر خود حجّ كند و زيارت نكند حسين بن على - عليه السّلام - را هر آينه خواهد بود تارك حقّى از حقوق پيغمبر - صلّى اللّه عليه و آله -، زيرا كه: حقّ حسين فريضه‏اى است از خدا، واجب بر هر مسلمى».«» و حضرت امام رضا - عليه السّلام - فرمود كه: «هر امامى را عهدى است در گردن دوستان و شيعيان خود. و به درستى كه: از تمام وفاى به عهد ايشان، زيارت قبور ايشان است. پس هر كه زيارت ايشان را از روى رغبت و از راه تصديق به آنچه گفته‏اند كند همه ايشان شفيعان ايشان خواهند بود در روز قيامت».«» و اخبار در فضيلت زيارت پيغمبر - صلّى اللّه عليه و آله - و ائمّه معصومين خصوصا زيارت حضرت سيّد الشهداء - عليه السّلام - و حضرت امام رضا - عليه السّلام - و افضل بودن زيارت ايشان از حجّ و عمره و جهاد، بى‏حدّ و نهايت است.