توبه از همه گناهان‏
و مخفى نماند كه: بعضى از علما گفته‏اند كه: توبه نيست، مگر از همه گناهان. پس نمى‏شود كه از بعضى گناهان توبه كند و از بعضى نكند. و حقّ - چنانچه والد ماجد حقير در جامع السعادات تصريح فرموده«» - آن است كه: صحيح است توبه كردن از بعضى گناهان دون بعضى به شرطى كه از يك نوع نباشند. مثل اينكه از گناهان كبيره توبه كند نه از صغيره. يا از حقّ الناس توبه كند نه از حقّ اللّه. يا از قتل مسلمين توبه كند و بس. يا از زناى تنها توبه كند. يا از شرب خمر تنها، يا غيبت تنها. و همچنين در اين وقت، گناه آنچه از آن توبه كرده از او ساقط مى‏شود. و توبه اكثر توبه كنندگان از اين قبيل است.
وليكن توبه از بعضى گناه دون بعضى ديگر كه از آن نوع باشند معنى ندارد و صحيح نيست. مثل اينكه توبه كند كه مال حرام نخورد امّا از گوشت حرام مضايقه نكند. يا توبه كند كه غيبت زيد را نكند امّا از غيبت ديگران مضايقه نكند. يا زنا به فلان زن نكند و امثال اين‏ها.