پاسخ ظالم در روز قيامت‏
روز قيامت را به ياد آور. و زمان مؤاخذه را در نظر بگير. و خود را در حضور پروردگار خود ايستاده بين. و مستعدّ جواب ظلم و ستم بر بيچارگان شو. و جواب آنها را مهيّا كن.
پس اى كسانى كه زمام اختيار بندگان خدا را در دست داريد و خلعت مهترى و سرورى در بر كرده‏ايد ياد آوريد روزى را كه: در ديوان اكبر ملوك، و سلاطين عدالت گستر، به خلعت زيباى آمرزش ارجمند، و به تاج «و هاج»«» كرامت سر بلند گردند، مبادا شما لباس يأس در بر، و خاك مصيبت بر سر، اشك حسرت از ديده بباريد. و دست ندامت بر سر زنيد.
خطا بين كه بر دست ظالم برفت جهان ماند و او با مظالم برفت‏و چون از فكر آخرت، و روز حسرت و ندامت بپردازيد احوال دنياى خود را ملاحظه نمائيد. و مفاسد دنيويّه ظلم و ستم را متذكّر گرديد، و بدانيد كه: عاقبت آن نيست مگر اينكه: قوّت و شوكتى كه حضرت ربّ العزة داده به «شآمت»«» آن باز مى‏گردد.
معراج‏السعادة ج : 2 ص : 482
چنان كه والى مملكت عدالت، و سرير آراى كشور ولايت فرمود كه: «هيچ سلطانى نيست كه خداى - تعالى - او را قوّت و نعمتى داده باشد و او به دستيارى آن قوّت و نعمت بر بندگان خدا ظلم كند، مگر اينكه بر خداى - تعالى - لازم است كه: آن قوّت و نعمت را بازگيرد. نمى‏بينى كه خداى - تعالى - مى‏فرمايد:«انَّ اللَّهَ لا يُغَيِّرُ ما بِقَوْمٍ حَتَّى يُغَيِّروُا ما بِانْفُسِهِمْ» 13: 11يعنى: «به درستى كه خداى - تعالى - تغيير نمى‏دهد آنچه با طايفه‏اى هست از شادى و دولت، يا رنج و محنّت، تا آنكه ايشان نيّات و اعمال خود را تغيير بدهند».«» و هم از سخنان هدايت بنيان آن حضرت است كه:«بالظلم تزول النعم»
يعنى: به سبب ظلم، نعمتها زايل مى‏گردد،«» و به نكبت مبدّل مى‏شود. و به شومى آن، احوال ملك و مملكت زبون، و تخت و دولت سرنگون مى‏گردد. و پادشاهى به واسطه عدالت، با كفر پاينده مى‏شود. و با وجود ايمان، با ظلم و ستم نمى‏ماند.
خانه هر ملك ستمكارى است دولت باقى به كم آزارى است‏
پايدارى به عدل و داد بود ظلم و شاهى چراغ باد بود