فصل: فضيلت سخاوت‏
ضد صفت بخل، «سخاوت» است. و آن از ثمره زهد و بى‏مبالاتى به دنيا است. و مشهورترين صفات پيغمبران خدا و معروف‏ترين اخلاق اصفيا و اولياء است. از «معالى»«» اخلاق، و صاحب آن پسنديده اهل آفاق است.
معراج‏السعادة ج : 2 ص : 408
چنان كه حضرت امير المؤمنين - عليه السّلام - فرمود كه:«من جاد ساد»
يعنى: «هر كه جود ورزيد بزرگ گرديد».«»
فريدون فرّخ فرشته نبود ز مشك و ز عنبر سرشته نبود
به داد و دهش يافت آن نيكوئى تو دادودهش كن فريدون توئى‏از حضرت پيغمبر - صلّى اللّه عليه و آله - مروى است كه: «سخاوت درختى است از درختهاى بهشت، كه شاخهاى خود را بر زمين آويخته است. پس هر كه يكى از آن شاخها را بگيرد، او را به بهشت مى‏كشد».«» و فرمود كه: «سخى به خدا نزديك، و به دلهاى مردم نزديك، و به بهشت نزديك، و از آتش جهنم دور است».«» و فرمود كه: «خداوند عالم، مباهات مى‏كند ملائكه را به كسى كه اطعام مردمان كند».«» و فرمود: «خدا را بندگانى چند است كه نعمت خود را مخصوص ايشان مى‏گرداند، تا نفع به بندگان خدا رسانند. پس هر كدام از ايشان كه بخل نمايند در اين منافع، خدا نعمت را از او به ديگرى نقل مى‏كند».«»
تو با خلق نيكى كن اى نيكبخت كه فردا نگيرد خدا بر تو سخت‏و فرمود كه: «بهشت خانه اهل سخاوت است».«» و فرمود: «جوان سخى گناهكار، در نزد خدا محبوب‏تر است از پير عابد بخيل».«» و از آن حضرت مروى است كه: «سخى را اهل آسمان‏ها دوست مى‏دارند. و اهل زمينها دوست دارند. و طينت او از خاك پاك سرشته شده. و آب چشم او از آب كوثر خلق شده. و بخيل را اهل آسمان‏ها و زمينها دشمن دارند. و خلقت او از خاك كثيف چرك آلود خلق شده. و آب چشم او از آب «عوسج»«» مخلوق شده».«» «جمعى از اهل يمن بر حضرت فخر ذو المنن وارد شدند و در ميان ايشان مردى بود كه بسيار سخن آور و حرّاف، و در گفتگو از همه عظيم‏تر، و مبالغه او در مباحثه با
معراج‏السعادة ج : 2 ص : 409
جناب پيغمبر - صلّى اللّه عليه و آله و سلم - و حجت گرفتن بر آن سرور از همه بيشتر بود.
و به حدى مبالغه نمود كه آن حضرت خشمناك گرديد. و رنگ مباركش متغيّر گشت.
و رگ پيشانى منوّرش پيچيده شد. و چشم بر زمين انداخت، كه جبرئيل آمد و گفت:
خدايت سلام مى‏رساند و مى‏گويد كه: اين مرد از اهل سخاوت، و نان ده است. پس خشم آن حضرت فرو نشست و سر بالا كرد و فرمود كه: اگر نه اين بود كه مرا جبرئيل خبر داد كه تو سخىّ نان دهى، ترا از خود مى‏راندم و عبرت ديگران مى‏كردم. آن مرد گفت كه: خداى تو سخاوت را دوست دارد؟ فرمود: بلى. آن مرد گفت: «اشهد ان لا اله الا اللّه و اشهد انّك لرسول اللّه». به خدائى كه تو را به حقّ برانگيخته است كه هرگز احدى را از مال خود محروم برنگردانيدم.«» مروى است كه: «چون حضرت موسى بر سامرى دست يافت، خطاب عزّت رسيد كه: او را مكش، زيرا كه او سخى است».«» و بالجمله فضيلت سخا، خود ظاهر و روشن، و صاحب آن در نزد خالق و خلق محبوب و مستحسن، و در دنيا در اكرام و اعزاز، و در عقبى سرافراز است. و كدام عاقل، سرافرازى دو جهان را از دست مى‏دهد و جمادى چند بر روى هم مى‏نهد؟
بيا تا خوريم آنچه داريم شاد درم بر درم چند بايد نهاد
درين باغ رنگين درختى نرست كه ماند از قفاى تبر زين درست‏