شرافت مدارا كردن با مردم‏
و مخفى نماند كه: مدارا نيز نزديك به رفق است. و مدارا عبارت از آن است كه:
ناگوارى كه از كسى به تو رسد متحمل شوى و به روى خود نياورى. و اين از جمله صفاتى است كه آدمى را در دنيا و آخرت به مراتب بلند و درجات ارجمند مى‏رساند. و اغلب كسانى كه در دنيا به مرتبه عظيم رسيدند از اين صفت جليله است.
و از اين جهت حضرت رسول - صلّى اللّه عليه و آله - فرمودند كه: «پروردگار مرا امر كرد كه با مردم مدارا كنم، همچنان كه امر كرد كه واجبات خود را به جاى آورم».«» از حضرت امام محمد باقر - عليه السّلام - مروى است كه: «در تورات نوشته است كه: در آن چيزهائى كه خداى - تعالى - به موسى - عليه السّلام - فرمود آن بود كه فرمود:
اى موسى در باطن خود اسرار مرا پنهان كن و پوشيده دار و در ظاهر خود آشكار كن از جانب من مدارا با دشمنان من و دشمنان خودت».«» و حضرت امام جعفر صادق - عليه السّلام - فرمودند كه: «طايفه‏اى از مردم مداراى ايشان با مردم كم بود و ايشان را از خانواده قريش انداختند و دور كردند با وجود اينكه از قريش بودند، و در حسب و نسب ايشان هيچ عيب و علّتى نبود، و طايفه‏اى از غير قريش با مردم مدارا كردند و خود را به اين دودمان رفيع ملحق ساختند. پس فرمودند كه: هر كه دست خود را از مردم نگاه دارد يك دست از ايشان نگاه داشته است ولى دستهاى بسيار از او باز داشته مى‏شود».«»