طريقه معالجه بدگمانى به خدا و خلق‏
و طريق معالجه بدگمانى به خدا و خلق آن است كه: بعد از ملاحظه فساد، - آنچنان كه گذشت - و شرافت ضدّش، (كه گمان نيك باشد) هرگاه گمان بدى از كسى به خاطر تو بگذرد اعتنائى به آن نكنى و دل خود را به آن شخص بد نسازى، و رفتار خود را با او تفاوت ندهى، و تفقّد و اكرام و احترامى كه نسبت به او به عمل مى‏آوردى كم ننمائى.
بلكه بهتر آن است كه: در تعظيم و دوستى او بيفزائى. و در خلوت او را دعا كنى، تا به اين سبب شيطان به غيظ آيد و از خوف زيادتى احترام و دعاى به او، ديگر گمان بد را به خاطر تو نيفكند.
و اگر به خطائى و لغزشى از شخصى برخوردى بايد او را در خلوت نصيحت كنى، نه اينكه ابتدا به غيبت و بدگوئى او نمائى. و بايد از خطا كردن او محزون باشى، همچنان كه از لغزش خود محزون مى‏شوى. و غرض تو از نصيحت او خلاص كردن او از هلاكت باشد. و هر گاه چنين رفتار نمائى از براى تو ثواب حزن بر خطاى او و ثواب نصيحت كردن او و ثواب نجات او هر سه جمع خواهد شد.