عظمت آسمانها
و اين افلاك و كواكب متحركه بدون ستون بر پاى داشته، با وجود اين عظمت كه جميع عوالم سفليه را از زمين و درياها و كوهها و عالم هوا نسبت به آسمان اول كمترند از قطرهاى در پيش درياى محيط. و اهل رصد بيان كردهاند كه: خورشيد به تنهائى از صد و شصت برابر روى زمين بزرگتر است. و با وجود اين، عظمت آسمان پنجم سه مقابل عظمت آسمان چهارم و آنچه در وسط آن است از آسمانها تا مركز زمين است.
و كوچكترين ستارهاى كه در آسمان مشاهده مىكنى هشت مقابل كل زمين است.
و با وجود اين بزرگى و عظمت، سرعت حركت آنها را ملاحظه كن و ببين كه چون ابتداى خورشيد از مشرق سر بر آورد به يك چشم بر هم زدن همه آن كه صد و شصت مقابل زمين است از افق طلوع مىكند. پس سرعت حركت آنها به نحوى است كه در يك طرفة العين مسافت صد و شصت مقابل همه روى زمين را طى مىنمايد. و از اين جهت بود كه چون سيد رسل - صلّى اللّه عليه و آله - از روح الامين - عليه السّلام - پرسيد كه:
وقت زوال داخل شده؟ گفت: لا نعم، يعنى نه آرى. حضرت فرمود: اين چه جواب بود؟ عرض كرد كه چون گفتم كه نه، پانصد سال راه را طى كرد و زوال داخل شد.«» پس اى برادر از خواب غفلت بر آى و مشاهده كن قدرت قادرى را كه جسمى به اين عظمت را در حدقه چشم كه از عدسى بيش نيست جاى داده. و تفكر كن كه كيست كه چنين جسمى را مسخّر كرده و آسياى آن را به گردش در آورده. اگر ديده بصيرت بينا باشد مىبينى كه اينها همه بندگانى هستند سرگشته، كمتر خدمتكارى بر ميان بسته، عشق الهى ايشان را واله و سرگردان كرده و به يك اشاره پروردگارشان تا قيامت به رقص افتاده گرد كعبه جلالش طوف مىنمايند.
خبر دارى كه سياحان افلاك چرا گردند گرد مركز خاك
چه مىخواهند از اين محمل كشيدن چه مىجويند از اين منزل بريدن
ازين آمد شدن مقصودشان چيست درين محرابگه معبودشان كيست
همه هستند سرگردان چو پرگار پديد آرنده خود را طلبكارو بالجمله اگر چشم اعتبار بگشائى هر ذره را گواهى بر عظمت پروردگار ببينى. و اگر
معراجالسعادة ج : 2 ص : 163
گوش هوش بدارى از زبان حال هر ذره به زبان فصيح، جلالت آفريدگار را مىشنوى.
به هر ذره بدان روئى و راهى است بر اثبات وجود او گواهىست
|