عالم دوّم: توحيد صفات است‏
و آن بعد از عالم اوّل ظهور مى‏كند، و آن عبارت است از آنكه: سالك آنچه را كه مى‏شنود حقيقت سمع را از خود نمى‏بيند بلكه از خدا مى‏بيند، و همچنين هر چه را با چشم مى‏بيند حقيقت ابصار را از خدا ادراك مى‏كند و بعدا هر گونه علم و قدرت و حيات و سمع و بصر و غير ذلك كه در
رساله‏لب‏اللباب ص : 152
موجودات خارجيّه مشاهده مى‏كند همه را مستند به خداى تعالى مى‏يابد.