وظائف سائل‏
براى سائل شايسته است كه بداند خداى تعالى به بندگان دستور داده كه به او بخشش كنند تا امور مهمّش را كفايت كند و براى عبادت خاطرى آسوده داشته باشد.
پس خدا را شكر نهاده از بخشش كننده تشكر كند و براى او دعا كند. در حالى كه نعمت را از خدا مى‏داند بخشنده آن را ستايش نمايد.
پيامبر اكرم صلى اللّه عليه و آله و سلّم فرمود: كسى كه از مردم تشكر نكند شكر خدا را نيز به جاى نمى‏آورد [2].
و به طور كلّى براى مؤمنين سزاوار است كه تا مى‏توانند از ديگران چيزى نخواهند، زيرا درخواست از ديگران خوارى دنيا و فقر زودرس اين زندگى و حساب طولانى فرداى قيامت به دنبال دارد.
__________________________________________________
[1] صدقات خود را با منت و اذيّت باطل نكنيد، (سوره بقره، آيه 264).
[2]من لم يشكر المخلوق لم يشكر الخالق.

ترجمه‏اخلاق ص : 111
روزى پيامبر اكرم صلى اللّه عليه و آله و سلّم به اصحابش فرمود: آيا با من بيعت نمى‏كنيد؟ عرض كردند يا رسول اللّه ما با تو بيعت كرده‏ايم.
فرمود: اين بار بيعت كنيد كه از مردم چيزى نخواهيد.
بعد از اين جريان گاه مى‏شد كه عصا از دست يكى از آنها مى‏افتاد و خودش خم مى‏شد آن را بر مى‏داشت و به كسى نمى‏گفت آن را به من بده.
رسول اكرم صلى اللّه عليه و آله و سلّم فرمود: اگر يكى از شما طنابى بردارد و با پشت خود پشته هيزمى بكشد و آن را بفروشد و آبروى خود را بدان حفظ كند همان برايش بهتر از آن است كه گدايى كند [1].
همچنين فرمود: هر كس كه از ما چيزى بخواهد به او مى‏دهيم و هر كس اظهار بى نيازى كند خدا بى‏نيازش مى‏كند [2].
امام صادق فرمود: شيعه ما كسى است كه از مردم چيزى نخواهد اگر چه از گرسنگى بميرد [3].
و همچنين فرمود اگر سائل مى‏دانست با اين كار چه بار سنگينى را بدوش مى‏گيرد هرگز كسى از كسى درخواست نمى‏كرد و اگر مسئول مى‏دانست در بخل ورزيدن و ندادن چه گناهى است هرگز كسى سائلى را محروم نمى‏كرد [4].
و مى‏فرمايد: كسى كه بدون نياز گدايى مى‏كند مثل اين است كه آتش گداخته مى‏خورد [5].