|
«يكى از واجبات نماز، ستر عورت است، يعنى در نماز واجب است كه انسان مقدار خاصى از بدنش را بپوشاند و گر نه غير از ارتكاب حرام باعث بطلان نماز نيز مىشود. اين مقدار در مورد زن و مرد متفاوت است همچنان كه در غير نماز هم تفاوت دارند، البته از نظر فقهى در اين مورد سخن بسيار است كه ما در صدد بيان آن نيستيم و علاقهمندان را به رسالههاى عمليه ارجاع مىدهيم».
ابو حامد مىگويد: معنى ستر عورت در نماز اين است كه زشتيهاى بدنت را از چشمان مردم بپوشانى، زيرا ظاهر بدنت در معرض ديد مردم است.
پس نظرت درباره زشتيهاى درونى و رسواييهاى باطنىات كه جز پروردگارت كسى از آنها اطلاع ندارد چيست؟ اين زشتيها و رسواييها را به خاطر بياور و خود را در پوشاندن آنها مؤاخذه كن و بر خود سختگيرى نما و بدان كه هيچ ساترى آنها را از چشم بيناى خدايت نمىپوشاند و هيچ چيز جز پشيمانى و حياء و خوف آنها را از بين نمىبرد.
__________________________________________________
[1] براستى كه اگر ما از رسيدن وقت نماز و مناجات با خدا حدّ اقل تلقى يك رئيس يا صاحب منصب دنيايى را داشتيم اين گونه سهل انگارىها كه اكنون در خود مشاهده مىكنيم وجود نداشت و بهتر از اين نماز را به پا مىداشتيم و به امور شرعى قيام مىكرديم.
ترجمهاخلاق ص : 66
فايده در نظر آوردن اين زشتيها اين است كه لشگريان خوف و حياء از نهانگاههاى خود خارج مىشوند و نفس سركش و مغرورت را ذليل مىكنند و خجلت سراسر قلبت را مىپوشاند آنگاه مانند يك بنده گناهكار فرارى كه از گناهان و فرارش پشيمان شده و اكنون سرافكنده و خجلت زده با قلبى پر از خوف و چهرهاى سراسر حياء به خدمت مولايش برگشته در مقابل خدا مىايستى.
در كتاب مصباح الشريعة از امام صادق عليه السّلام منقول است كه زيبندهترين لباس براى مؤمن لباس تقوى و بهترين آن ايمان است كه خداى تعالى مىفرمايد «وَ لِباسُ التَّقْوَى ذلِكَ خَيْرٌ 7: 26»[1] ولى لباس ظاهرى نعمتى است كه از خداى تعالى كه بواسطهاش عورتهاى بشر پوشيده مىشود و اين احترامى است كه خداى بزرگ به بندگان خود نهاده كه هيچ كدام از ديگر مخلوقاتش را چنين كرامتى نداده و همين لباس براى مؤمنين وسيلهاى است براى انجام فرايض الهى.
بهترين لباس براى يك انسان لباسى است كه نه تنها او را از ياد خدا غافل نكند بلكه يادش را در او زنده كند و او را به شكر نعمتها و اطاعتش بر انگيزد و او را وادار به عجب و ريا و فخر فروشى و تكبر نكند زيرا كه اينها از آفات دين بوده و موجب قساوت قلب مىشوند.
پس هنگامى كه لباست را مىپوشى به ياد پردهاى باش كه خداى بزرگ از رحمتش بر گناهان تو كشيده و همانطور كه ظاهرت را با لباسهاى معمولى مىپوشانى باطنت را به لباس صدق ملبس كن.
و لازم است كه ظاهرت پوشيده در لباس طاعت و باطنت مستور در پوشش خوف باشد.
و از فضل خدا عبرت گير كه چگونه شرايطى فراهم كرده كه بتوانى عورت ظاهريت را بپوشانى و باب توبهاش را گشوده تا عورت باطنى چون گناهان و سوء اخلاقت را به واسطهاش مستور نمايى.
كسى را رسوا نكن چون خدا گناهان بزرگترى را بر تو پوشانده و مشغول اصلاح عيوب خود باش و از آنچه براى تو مهم نيست (يعنى جزئيات احوال ديگران) چشم بپوش و بترس از اينكه عمرت را با عمل ديگران فنا كنى و ديگرى با سرمايه تو تجارت كند و تو خود را هلاك كرده باشى زيرا فراموش كردن گناهان بزرگترين عقوبت خداست كه در دنيا دامنگير مىشود و مهمترين سبب عقوبت اخروى است.
تا زمانى كه بندهاى مشغول عبادت خدا و شناخت عيوب و نقايص خود باشد و آنچه را كه به دينش لطمه مىزند ترك كند از آفات در امان و در بحر رحمت الهى غوطهور است و از فوايد
__________________________________________________
[1] لباس تقوى بهترين لباس است. (سوره اعراف آيه 26).
ترجمهاخلاق ص : 67
حكمت و بيان «كه از طرف خدا به سويش جريان مىيابد» بهرهمند شده به سعادت مىرسد، ولى تا زمانى كه گناهان خود را فراموش كرده به عيوب خود جاهل و بر حول و قوه خود تكيه زده از آن يارى مىجويد هرگز رستگار نخواهد شد«».
|