|
فصل اول فضيلت زهد
خداى تعالى مىفرمايد: «مَنْ كانَ يُرِيدُ حَرْثَ الدُّنْيا نُؤْتِهِ مِنْها وَ ما لَهُ فِى الاخِرَةِ مِنْ نَصِيبٍ» 42: 20[1].
و مىفرمايد: «وَ لا تَمُدَّنَّ عَيْنَيْكَ الى ما مَتَّعْنا به ازْواجا مِنْهُمْ زهْرَة الْحَياةِ الدُّنْيا وَ رِزْقُ رَبِّكَ خَيْرٌ وَ ابْقَى 20: 131»[2].
و در حديث آمده: خداى تعالى به دنيا وحى كرد: هر كس مرا خدمت كرد تو خدمتش كن و هر كس تو را خدمت كرد زندگيش را تيره كن [3].
نبى اكرم صلى اللّه عليه و آله و سلّم مىفرمايد: هر كس شبى را به صبح برساند و همّش دنيا باشد خدا امرش را متشتّت، و حرفهاش را متفرّق مىكند، و فقرش را در مقابل چشمانش قرار مىدهد. و جز همانكه برايش مقدّر شده از دنيا بدست نخواهد آورد.
و كسى كه شبى را به صبح برساند و همتش آخرت باشد خدا همّش را مجتمع كند، و شغلش را
__________________________________________________
[1] هر كس تنها حاصل مزرعه دنيا را بخواهد او را از آن نصيب مىكنيم ولى در آخرت بهرهاى نخواهد داشت. (سوره شورى، آيه 20)
[2] (اى رسول ما) هرگز به متاع ناچيزى كه به آنها (كفار) در جلوه حيات دنيا دادهايم ديده تمنا مگشا كه روزى پروردگارت بهتر و بادوامتر است. (سوره طه، آيه 131)
[3]اوحى اللّه تعالى إلى الدّنيا ان اخدمى من خدمنى و نغصى و كدّرى عيش من خدمك.
ترجمهاخلاق ص : 399
حفظ نمايد، و غنا و بى نيازى را در قلبش قرار دهد. و دنيا به اجبار به سوى او روى آورد [1].
و فرمود: هنگامى كه بندهاى را ديديد كه سكوت و زهد در دنيا نصيبش شده به او نزديك شويد كه القا حكمت مىكند، و خداى تعالى مىفرمايد: «و آن كس را كه حكمت دهند خير فراوان دادهاند» [2].
و مىفرمايد: به دنيا بى رغبت باش تا خدا دوستت داشته باشد، و به آنچه در دست مردم است بى رغبت باش تا محبوب مردم شوى [3].
و مىفرمايد: هر كس مىخواهد بدون يادگيرى خدا عملش دهد، و بدون راهيابى خدا هدايتش كند به دنيا بىرغبت باشد [4].
و مىفرمايد: هر كس به دنيا بىرغبت باشد خدا حكمت را در قلبش جاى مىدهد، و زبانش را به آن گويا مىكند، و درد و دواى دنيا را به او مىشناساند و او را سالم از دنيا به سوى دار السلام خارج مىكند [5].
و مىفرمايد: كسى كه دنيا را بر آخرت ترجيح دهد خدا او را به سه گرفتارى مبتلا مىكند، همّى كه هرگز از او جدا نشود، فقرى كه با وجود آن هرگز بىنياز نشود، و حرصى كه با وجود آن هرگز سير نشود [6].
و مىفرمايد: ايمان بنده وقتى كامل مىشود كه مخفى بودن از معروفيت، و قلّت هر چيزى از كثرت آن برايش محبوبتر باشد [7].
|