مرتبه عالى‏
مرتبه عالى رضا آن است كه انسان به حدى برسد كه احساس درد و رنج نكند تا وقتى كه مسأله دردناكى پيش آمد دردش را احساس نكند. جراحت بر او وارد شود و او رنجش را نيابد.
«اين مرتبه از معانى عالم معنى است»، و شاهد و نظيرش در عالم ماده، حال مردان جنگجويى است كه در حال خوف يا غضب جراحات هولناك مى‏بينند، ولى تا خونش را نبينند نه جراحت را احساس مى‏كنند نه دردش را.
همينطور كسى كه با عجله در پى كارى يا رفع حاجتى در حركت است، گاهى خار به پايش مى‏خلد، ولى چون قلبش مشغول است احساس درد نمى‏كند، چون وقتى قلب مشغول و غرقه در چيزى شد غير آن را درك نمى‏كند.
عاشق نيز اصابت درد را احساس نمى‏كند - خصوصا اگر درد از جانب محبوب باشد - چون محبّت تمام وجودش را فرا گرفته است.