فصل دوم صبر چيست؟ چه نامهائى دارد؟ چند قسم است؟
هميشه در وجود انسان بين انگيزه دين و انگيزه هوس آتش جنگ برافروخته است. جنگى در نهايت شدت، و ميدان اين معركه قلب مؤمن است.
ياور انگيزه دين فرشتگانى هستند كه حزب خدا را يارى مى‏دهند، و ياور انگيزه شهوت و هوى شياطينى كه دشمنان خدا را كمك مى‏كنند.
و صبر عبارت است از ثبات انگيزه دين در مقابل انگيزه شهوت.
اين حالت ثبات يعنى صبر بر دو قسم است:
1 - صبر بدنى، مثل مشقّت‏ها به وسيله بدن و ثبات در مقابل آنها، اين صبر يا با عمل تحقق مى‏يابد چون قيام به عبادات مشكل، و يا با تحمل مثل صبر بر كتك‏هاى شديد، و امراض بزرگ، و جراحات هولناك.
2 - صبر نفسى، كه عبارت است از خوددارى در برآوردن خواهش‏هاى نفس و درخواست‏هاى هوى.
اين قسم صبر، اگر خود دارى در مقابل شهوت فرج و شكم باشد عفّت ناميده مى‏شود، و اگر
__________________________________________________
[1]انّ اللّه تعالى انعم على قوم فلم يشكروا، فصارت عليهم و بالا، و ابتلى قوما بالمصائب فصبروا، فصارت عليهم نعمة.

[2]من لا يعدّ الصّبر لنوائب الدّهر يعجز.

[3]الجنّة محفوفة بالمكاره و الصّبر فمن صبر على المكاره في الدّنيا دخل الجنّة و جهنّم محفوفة باللّذات و الشّهوات فمن اعطى نفسه لذّتها و شهوتها دخل النّار.

[4]بنى الايمان على اربع دعائم اليقين و الصّبر و الجهاد و العدل.
چون جهاد خود مولود و از نتايج صبر است نيمى از ايمان بر صبر استوار است، و لذا اين حديث شريف با كلام پيامبر اكرم صلى اللّه عليه و آله و سلّم كه فرمود:
صبر نصف ايمان است منافات ندارد.
ترجمه‏اخلاق ص : 360
تحمل مصيبتى باشد فقط به آن صبر مى‏گويند، و در مقابل آن جزع قرار دارد كه عبارت از آزاد گذاشتن انگيزه هوى در ناله كردن و بر صورت زدن و گريبان دريدن است.
و اگر مقاومت در مقابل مقتضيات غنى و ثروت باشد حفظ نفس ناميده مى‏شود و ضدش را سركشى و ناشكرى مى‏گويند.
و اگر مقاومت در جنگ باشد شجاعت و ضدش ترس ناميده مى‏شود.
و اگر در فرو بردن خشم باشد حلم و بردبارى و ضدش غضب نام دارد.
و اگر در حادثه بيزار كننده‏اى باشد سعه صدر و ضدش بيزارى و ضيق صدر نام مى‏گيرد.
و اگر در اخفاء سرّ باشد كتمان و صاحبش را كتوم - يعنى راز دار - و ضدش را پخش و اذاعه مى‏نامند.
و اگر در ترك وسائل زائد زندگى باشد زهد و ضدش حرص ناميده مى‏شود.
و اگر صبر بر كمبود بهره دنيوى باشد قناعت و ضدش شره نام مى‏گيرد.
بنابر اين صبر جامع اكثر اخلاق ايمان و رئيس بزرگ و پيشواى عادل است. و به همين خاطر وقتى از حضرت رسول پرسيدند ايمان چيست فرمود: صبر است.
بنده در هيچ حالى از صبر بى‏نياز نيست، زيرا آنچه را در دنيا مى‏بيند يا موافق طبع اوست يا مخالف ميلش و در هر دو حال صبر لازم است.