وظايف فقير
براى فقير شايسته است كه قانع باشد طمع خود را از مردم قطع كند، به آنچه دارند بى‏توجه باشد و به قبول مال از هر راهى تن در ندهد.
تحصيل چنين حالتى ممكن نيست مگر آنكه به قدر كفاف كسب كند و از آرزوهاى دراز بپرهيزد زيرا اگر حريص و طمعكار باشد حرص و طمع او را به اخلاق ناپسند و ارتكاب گناهان وا مى‏دارند.
نبى گرامى اسلام صلى اللّه عليه و آله و سلّم مى‏فرمايد: همه مردم از فقير و غنى در روز قيامت آرزو مى‏كنند كه در دنيا به اندازه قوتى نصيبشان مى‏شد [2].
و مى‏فرمايد: اى فقراء قلبا از خدا راضى باشيد تا با پاداش خود بر فقرتان غلبه كنيد و گر نه نتوانيد غالب شد [3].
أمير المؤمنان عليه السّلام مى‏فرمايد: اى پسر آدم اگر از دنيا به قدر نيازت مى‏خواهى كمترين چيزى كه در آن است تو را كفايت مى‏كند و اگر بيش از حد نيازت بخواهى تمام آنچه در آن است تو را بس نيست.
امام باقر عليه السّلام: مبادا به بالاتر از خود چشم بدوزى كه در اين باب آنچه خداى تعالى به پيامبرش فرمود براى تو بس است، فرمود:«فلا تُعْجِبْكَ امْوالُهُمْ وَ لا اوْلادُهم» 9: 55[4] و فرمود:«لا تَمُدَّنَّ عَيْنَيْكَ إلى ما مَتَّعْنا به ازْواجا مِنْهُمْ زَهْرَةَ الحَياةِ الدُّنْيا» 20: 131[5] و هرگاه مشاهده زندگى ثروتمندان زندگى را بر تو تلخ كرد زندگى رسول خدا را ياد آر كه غذايش نان جو، حلوايش خرما و هيزمش شاخه‏هاى كوچك خرما بود آن هم در اوقاتى كه مى‏يافت.
__________________________________________________
[1]كاد الفقر ان يكون كفرا.

[2]ما من احد غنىّ او فقير الا ودّ يوم القيامة انّه كان أوتي قوتا في الدّنيا.

[3]يا معاشر الفقراء اعطوا اللّه الرّضا من قلوبكم تظفروا بثوابكم فقركم و الا فلا.

[4] از زيادى اموال و اولادشان تعجب نكن. (سوره توبه، آيه 85).
[5] و هرگز به متاع ناچيزى كه در جلوه حيات دنيا به ايشان داديم چشم ندوز. (سوره طه، آيه 131).