كرامات سيّد
طبيعى است كه نظام آفرينش تابع يك سلسله قوانين و مقرراتى است كه عدم آنها مساوى با نابودى عالم است، اما هميشه اين قوانين و مقررات كه خيلى هم محكم و پا برجا و تغيير ناپذير است در دست گروهى از انسان‏ها چون موم نرم بوده و به راحتى عوض مى‏شده‏اند كه ملاك اين تغييرها در قوانين آفرينش. رابطه محكم آن افراد با خدا است.
از معجزات انبياء گرفته تا كرامات اوليا، همه اين خرق عادات كه در تاريخ مشاهده مى‏شود هر كدام معلول تصرف يك انسان است در قوانين آفرينش كه با اذن خداى متعال صورت مى‏گيرد، در همين رابطه شاگرد سيد نقل مى‏كند كه خشكسالى كشور عراق را فرا گرفته بود، والى بغداد سعيد پاشا دستور داد مردم بغداد سه روز روزه گرفته و براى طلب باران از شهر خارج شوند قبل از اينكه نماز بخوانند، مقدارى ابر در آسمان بود ولى بعد از نماز و دعاى آنها آن ابرها هم رفتند و آسمان كاملا آفتابى شد و همگى خجلت زده به خانه‏هاى خود بازگشتند.
مرحوم سيد كه آن زمان در كاظمين به سر مى‏برد، دستور داد اهل شهر سه روز روزه گرفتند، آنگاه همه با هم به همراهى سيد با پاى برهنه از شهر خارج شدند، مرحوم سيد على رغم اينكه به علت سنگينى بدن، راه رفتن برايش مشكل بود، با مردم پياده حركت كرد تا به مسجد براثا در خارج كاظمين رسيد، وارد شدند و نماز طلب باران بجا آوردند، پس از دعا كرده گريست،
ترجمه‏اخلاق ص : 22
هنوز دعايش تمام نشده بود كه هوا ابرى شد، رعد و برق شروع شده و چنان بارانى سراسر عراق را گرفت كه بسيارى از خانه‏هاى بغداد را ويران نمود.