12 - سخن و سوگند دروغ‏
اين عمل از زشت‏ترين گناهان و فاحش‏ترين عيوب است.
حضرت رسول صلى اللّه عليه و آله و سلّم فرمود: چه خيانت بزرگى است كه به برادرت چيزى بگويى كه او تو را
__________________________________________________
[1]اذا حدّث الرّجل الحديث ثمّ التفت فهى امانة.

[2]الحديث بينكم امانة.

[3]العدة دين.

[4]ثلاث من كنّ فيه فهو منافق و ان صام و صلّى و زعم انّه مسلم اذا حدّث كذب و اذا وعد اخلف و اذا ائتمن خان.

ترجمه‏اخلاق ص : 233
تصديق كند و تو به او دروغ گفته باشى [1].
و مى‏فرمايد: دروغ باعث كم شدن روزى مى‏شود [2].
و مى‏فرمايد: مؤمن هر خصلتى را دارا مى‏شود و ممكن است با همان خصلت بميرد جز خيانت و دروغ كه در مؤمن راه ندارند [3].
على عليه السّلام فرمود: بزرگترين خطايا نزد خدا زبان دروغ پرداز است [4].
و نبى اكرم فرمود سه گروهند كه فرداى قيامت خدا با آنها سخن نمى‏گويد و به آنها توجّه نمى‏كند و آنها را از گناهانشان تزكيه نمى‏كند.
اول كسانى كه چون چيزى ببخشند منّت مى‏گذارند.
دوم كسانى كه كالاى خود را با سوگند دروغ بفروش مى‏رسانند.
سوم كسى كه بند شلوارش را سست مى‏بندد [5].
و فرمود: هر كس قسمى بخورد كه به اندازه بال پشه‏اى در آن دروغ باشد چون غبارى بر قلبش مى‏نشيند و تا قيامت باقى مى‏ماند [6].
و فرمود: چه شده كه مى‏بينم شما در ورطه دروغ افتاده‏ايد همچنان كه پروانگان در آتش سقوط مى‏كنند. در هر موردى دروغ بگوئيد به حساب شما نوشته مى‏شود مگر در مورد جنگ، زيرا اصل جنگ خدعه و مكر است و يا اينكه بين دو نفر كينه و دشمنى باشد و كسى بخواهد با دروغ بين آنها اصلاح كند و يا كسى با زنش سخنى به دروغ گويد كه رضايت او را جلب كند.