9 - مسخره و استهزاء
استهزاء و مسخره در صورتى كه منجرّ به اذيّت ديگران شوند حرام مى‏باشند.
قرآن مجيد در اين باره مى‏فرمايد:لا يَسْخَرْ قَوْمٌ من قَوْمٍ عسى‏ انْ يَكُونُوا خَيْرا مِنْهُمْ 49: 11[2].
معنى مسخره اين است كه كسى را تحقير و اهانت كنى و طورى ديگران را بر عيوب و نواقص‏
__________________________________________________
[1] ما آنها را آفريده‏ايم و هميشه آنان را باكره گردانيده‏ايم و شوهر دوست و جوان و همسن هم. (سوره واقعه، آيات 37 - 35).
[2] اى مؤمنين گروهى از شما گروه ديگر را مسخره نكنند چه بسا كه آنها بهتر از ايشان باشند. (سوره حجرات، آيه 11).
ترجمه‏اخلاق ص : 232
او توجّه دهى كه باعث خنده آنها شود.
اين عمل گاهى توسط تقليد از گفتار و كردار ديگران و گاهى به وسيله ايماء و اشاره محقّق مى‏شود.
حضرت رسول اكرم صلى اللّه عليه و آله و سلّم فرمود: كسانى كه مردم را مسخره مى‏كنند در مقابلشان درى از درهاى بهشت گشوده مى‏شود و به آنها گفته مى‏شود بشتابيد، بشتابيد. وقتى آنها با تمام غم و غصه خود را به در مى‏رسانند در بسته مى‏شود، سپس در ديگرى گشوده مى‏شود و صدا مى‏زنند بشتابيد، بشتابيد، و هنگامى با تمام غم و ناراحتى خود را به در مى‏رسانند در بسته مى‏شود، و پيوسته اين عمل تكرار مى‏شود تا جائى كه وقتى در به روى آنها گشوده مى‏شود و مى‏گويند بشتابيد، آنها ديگر از جاى خود تكان نمى‏خورند.