|
ترجمهاخلاق ص : 228
4 - خصومت (منازعه)
خصومت عبارت از لجاجت در سخن گفتن است براى بدست آوردن مال يا حقّى.
خصومت بر دو نوع است:
گاهى به صورت ابتدايى است يعنى خود انسان آن را آغاز مىكند.
و گاهى اعتراضى است يعنى قبلا كلامى گفته شده و انسان در آن جدال مىكند و فرقش بامراء همين است كه مراء جز به صورت اعتراضى واقع نمىشود.
نبىّ اكرم صلى اللّه عليه و آله و سلّم مىفرمايد: مبغوضترين مردان نزد خدا انسان لجوج خصوم (منازعهگر) است [1].
و مىفرمايد: هر كس بدون علم و اطلاع در مسألهاى لجاجت ورزد تا زمانى كه در آن حال است مورد خشم و غضب الهى است [2].
|