ترجمه‏اخلاق ص : 227
2 - غوطه‏ور شدن در باطل‏
غوطه‏ور شدن در باطل كه همان سخن گفتن درباره معاصى و گناهان است مثل حكايت حالات زنان، توصيف مجالس شراب، احوال فساق، تنعّم ثروتمندان و تكبّر پادشاهان.
نبى اكرم صلى اللّه عليه و آله و سلّم مى‏فرمايد: گاهى انسان سخنى مى‏گويد كه همنشينان او مى‏خندند ولى خودش بدينوسيله بيش از ثريا تا زمين سقوط مى‏كند [1].
و مى‏فرمايد: روز قيامت خطاى كسانى از همه بيشتر است كه بيش از همه در سخن باطل غوطه‏ور مى‏شوند و آيه شريفه:«كُنَّا نَخُوضُ مَعَ الخائِضِينَ» 74: 45[2]. به همين معنى اشاره دارد.
سخن گفتن درباره بدعتها و مذاهب باطل نيز در همين باب مى‏گنجد.