|
ترجمهالمراقبات ص : 155
[شب بيست و هفتم]
در كتاب اقبال از «محمد بن على الطرازى» در كتابش از امام جواد عليه السّلام روايت نموده است كه فرمودند: «در رجب شبى است كه براى مردم بهتر است از هر چه كه خورشيد بر آن تابيده است و آن، شب بيست و هفتم است كه پيامبر در صبح آن به پيامبرى برانگيخته شد. اگر كسى از شيعيان ما در اين شب عامل باشد مانند پاداش عمل شصت سال براى او خواهد بود - خداوند به تو شايستگى دهد. گفتند: عمل در آن چيست؟ فرمود: هنگامى كه نماز عشا را بجا آورده و خوابيدى و بيدار شدى - قبل از نيمه شب باشد يا بعد از آن - دوازده ركعت نماز - بصورت نمازهاى دو ركعتى - بجا مىآورى و در آن دوازده سوره از سورههاى كوچك مفصل (از سوره محمد تا پايان قرآن) مىخوانى و هنگامى كه دوازده ركعت نماز را خواندى و سلام دادى هفت بار سوره «حمد»، هفت بار «معوذتين»، هفت بار«قل هو اللّه احد،»هفت بار«قل يا أيها الكافرون،»هفت بار «انا انزلناه» و هفت بار «آية الكرسى» مىخوانى و بعد اين دعا را مىخوانى: الحمد للّه الذي لم يتخذ صاحبة و لا ولدا... و سپس هر چه مىخواهى از خدا بخواه - زيرا چيزى نمىخواهى مگر اين كه اجابت مىشود مگر اين كه گناه يا قطع رحم يا هلاك گروهى از مؤمنين را بخواهى.
و فرداى آن را روزه مىگيرى زيرا روزه اين روز ثواب يك سال
ترجمهالمراقبات ص : 156
روزه را دارد. و اگر مانعى پيش آمد كه او را از اين عمل بازداشت نمازى را كه در شب نيمه رجب روايت كرديم بخواند زيرا آن نماز در اين شب هم وارد شده است.
|