|
[اعطاى انگشترى به فقير در حال ركوع]
اين روز از جهت ديگرى نيز ممتاز بوده و كرامت دارد، در اين روز امير المؤمنين عليه السّلام انگشترى خود را در حال ركوع به فقير بخشيد.
خداوند نيز او را در كتاب خود، به عنوان ولىّ مؤمنين معرفى نموده و صفات نيكى را براى او برشمرد: «اى كسانى كه ايمان آوردهايد هر كس از شما كه از دين بازگردد، بزودى خداوند گروهى را كه آنان را دوست داشته و آنان نيز او را دوست دارند، نسبت به مؤمنين سرافكنده و فروتن و نسبت به كفار سرافراز و مقتدرند، به يارى دين برمىانگيزد. آنان در راه دين جهاد كرده و از سرزنش كسى باكى ندارند. اين است فضل خدا بهر كه خواهد، عطا مىكند. خداوند داراى
ترجمهالمراقبات ص : 518
رحمت گسترده و بىنهايت بوده و از احوال كسانى كه استحقاق آن را دارند آگاه است. ولىّ امر شما تنها خدا، رسول و مؤمنانى هستند كه نماز بپا داشته و در حال ركوع به فقيران زكات مىدهند.»«» يكى از اهل سنت روايت كرده است: هنگامى كه مسلمانان در جنگ خيبر فرار كردند، پيامبر صلّى اللّه عليه و آله و سلّم فرمود: «فردا پرچم را بدست مردى خواهم داد كه خدا و رسولش را دوست داشته، خدا و رسولش نيز او را دوست دارند، تاخت و تاز فراوانى در جنگ داشته و هيچگاه فرار نمىكند و تا زمانى كه خداوند او را پيروز نكند، باز نمىگردد.
آنگاه پرچم را به على داد».
نيز روايت كرده است: «پيامبر صلّى اللّه عليه و آله و سلّم به درگاه خداوند عرضه داشت: خدايا محبوبترين آفريدگانت را بفرست تا اين پرنده را با او بخورم. در پى آن مولاى ما على عليه السّلام آمده و با پيامبر صلّى اللّه عليه و آله و سلّم مشغول خوردن آن شدند».
آياتى را كه ذكر كرديم، آياتى است كه در اين روزها نازل شده و در آن به فضايل امير المؤمنين عليه السّلام تصريح شده است. اين آيات از محكمات قرآن بوده و براى همگان قابل فهم است كه اهل سنت نيز در تفسير اين آيات آن را تصديق كردهاند. ولى آياتى كه در اين مورد در قرآن هست و فقط خواص آن را مىفهمند چندين برابر اين آيات بوده و نزديك به ثلث قرآن است. براى شناخت اين آيات مىتوان به
ترجمهالمراقبات ص : 519
رواياتى كه شيعه از اهل بيت رسالت كه شريكان قرآن هستند و نيز كتابهاى دانشمندان شيعه مانند كتاب فضل بن شاذان رحمه اللّه مراجعه نمود.
انسان بايد اين روز را هم مانند ساير روزهاى شريف به پايان برساند و علاوه بر توسل به نگهبانان روز بايد به كسانى كه در مباهله شركت داشتند نيز توسل جسته و به حق بزرگ آنان اعتراف و نعمت وجود، هدايت، نيكى، احسان و فضل بزرگ آنان را سپاسگزارى كرده و با بهترين زبان و گريه و زارى از آنان بخواهد كه منت خود را بر او تمام كرده و نعمتهاى خود را با واسطه شدن در درگاه خداى متعال كامل نمايند. تا كارهاى او با پذيرش، رضايت و نزديكى به خدا و قرار دادن او در گروه دوستان خدا و شيعيان مقرب و دوستان قديمى آنان - درود خدا بر آنان باد - پايان پذيرد.
مراقب مىتواند در مناجات با آنان بگويد: «سروران من شما به ما آموختيد كه بزرگواران نعمتهاى خود و بخشندگان، بخشش خود را كامل مىنمايند. و اكنون شما جانشينان خدا در ميان آفريدگانش و مظهر كرم و رحمت او مىباشيد. پس نعمتها و بخششهاى خود را بر ما كامل نماييد، گرچه عدل شما ما را شايسته آن نمىداند. ولى باز هم شما فرموديد كه خداوند قبل از اين كه شايستگى نعمت در كسى باشد آن را به او عنايت مىفرمايد. و اكنون مظهر اين اخلاق چه كسى غير از شماست؟ به ديدار شما آمده و اميدوار به احسان و فضل شما هستيم.
ترجمهالمراقبات ص : 520
ما را از فضل خود محروم ننموده، از در خود نرانده و از بخشش خود نااميد نكنيد. گرچه اعمال و دلهاى ما با ادب ديدار و آثار اميد سازگار نبوده و ما ديداركنندگان و اميدوارانى دروغين هستيم كه فقط ظاهر ديداركنندگان و اميدواران را داريم. مىگويند: عدهاى اسنادى دروغين و جعلى ساخته و براى گرفتن كمك به عدهاى از بزرگواران دنيا مراجعه نمودند. آنان پس از ديدن اسناد متوجه ساختگى بودن آن شدند. ولى با اين وجود كمك كرده و آنان را رد نكردند. خداوند بوسيله شما بزرگوارى را به آنان عنايت فرمود. بزرگوارى شما سرچشمه بزرگوارى آنان بوده و با كرم آنان قابل مقايسه نيست. پس بياييد و بخاطر بزرگوارى خود، ما را از بخشش خود محروم نكنيد. اگر اعمال و كارهاى ما ادعاى دوستى شما را تصديق نكرده و صفات دوستداران خود را در ما نمىيابيد، بخاطر دشمنى دشمنانتان با ما، ما را در سايه رحمت خود قرار دهيد. زيرا از ديرباز بخاطر ولايت شما مورد دشمنى آنان قرار گرفته و بجهت انتساب به شما مورد آزار قرار گرفتهايم.
سروران من اگر شيطان در كمينم نشسته و تمام توان خود را براى مأيوس نمودن من از عنايات شما صرف نمايد، با كمك گرفتن از خداوند در مقابل او ايستاده، با راهنماييهاى شما او را رد كرده و از شما نااميد نمىشوم. زيرا شما واسطه ميان مردم و خداوند بوده و كسى كه بخواهد به خدا برسد، بايد از هدايتهاى شما استفاده نمايد. و من نيز
ترجمهالمراقبات ص : 521
جز شما كسى را ندارم.
و شماييد راه بزرگ، صراط مستقيم، شهيدان سراى فنا، شفيعان سراى بقا، رحمت رسيده و شفاعت پذيرفته شده. كسى كه بسوى شما بيايد نجات يافته و كسى كه رو به شما نياورد هلاك مىشود. كسانى كه ولايت شما را داشته باشند، رستگار شده و كسى كه با شما دشمنى كند، نابود مىگردد. كسى كه به هدايتهاى شما عمل نمايد خوشبخت شده و كسى كه به شما پناه آورد، ايمن مىگردد. و كسى كه با شما پيوند داشته باشد راهنمايى مىشود«».
بكورى چشم شيطان، شما را دوست داشته و شيرينى اين دوستى را در قلب و نور آن را در عقل، روح و جانم احساس مىكنم. ولايت شما با گوشت، استخوان، مغز، مو، پوست، اعصاب و تمام وجود من آميخته شده و مىگويم:
گر بشكافند سراپاى من جز تو نيابند در اعضاى مناز خداوند انتظار دارم دوستى شما را در قلبم افزون نموده، مرا شيعه نزديك شما و از دوستان قديمى شما بگرداند. در بهترين جاهاى بهشت و در نشستگاه صدق، و نزد خود جاى دهد».
وقتى ما مقام سروران خود را در نزد خدا فهميده و نعمت وجود و لطف فراوان آنان را نسبت به خود دريافتيم، يقين مىكنيم اعمالى كه در اين روز و هر روز ديگر انجام مىدهيم از بركات وجود، نورهاى
ترجمهالمراقبات ص : 522
هدايت و دعاهاى پذيرفته شده آنان بوده و تمام اشكالات و نقصهايى كه در اعمال ما به چشم مىخورد ناشى از كوتاهى ما در بهرهمندى از عنايات آنان است. بنابراين بايد تمام عباداتى را كه در اين روز و پيش از آن انجام دادهايم را تسليم آنان نموده و از خداوند بخواهيم به آنان اجازه شفاعت، اصلاح مفاسد و بر طرف نمودن نقصهاى عبادات ما را داده، آن عبادتها را تبديل به اعمال نيك و قابل پذيرش نموده و به خداوند عرضه نمايند.
|